Kirkjuritið - 01.12.1938, Síða 16

H. N.: Ekki rúm.
Nóv.—Des.
386
segi ég' yður, svo framarlega sem þér hafið gjört þetla
einum þessara minna minstu bræðra, þá liafið þér gjört
mér það.“
Ef það er rétt, að hver nýr sannleiki sé geisli frá þvi
ljósi, sem Guð býr í, og því í vissum skilningi einn þeirra
smælingja, sem Kristur telur sína minstu bræður, þá er
og áreiðanlegt, að viðtökurnar frá þinni liendi koma til
reiknings á dómsdegi.
Hver nýr sannleikur fæðist í jötu, og' þegar hann er
kominn lítið eitt á legg', er hann talinn förudrengur,
sem fæstir vilja hafa i húsum sínum. Mennirnir hafa
enn ekki áttað sig á því, að það fer eins um liann og litla
drenginn forðum. Hann verður og einhvern tíma kon-
ungur, og þá kannast enginn við, að liafa viljað úthýsa
honum.
Hugfestu þér þetta í dag: Vil ég vera i hópi þeirra, sem
úthýsa einhverjum af Krisls minstu bræðrum — eða vil
ég reyna að ljá sérhverjum sannleiksgeisla frá Guði
búsaskjól, opna fylgsni míns eigin hjarta fyrir honum.
Gleymdu ekki að vera gætinn, er slíkur gestur ber að
dyrum. Betlehemsbúar vissu ekki, liverjum þeir voru að
útliýsa. Þú kant að sjá einhvern tíma eftir því, ef þú út-
hýsir einum af minstu bræðrum Krists.