Kirkjuritið - 01.08.1955, Blaðsíða 22

308
KIRKJURITIÐ
Ennfremur hafa þessir prestar nýlega fengið lausn frá prests-
skap:
Séra Björn O. Björnsson, prestur að Hálsi í Fnjóskadal.
Hann vígðist til Þykkvabæjarklaustursprestakalls 1922 og þjón-
aði því til 1933. Því næst Brjánslækjarprestakalli til 1935.
Höskuldsstaðaprestakalli 1935—41. Þá fékk hann lausn frá
embætti og var ritstjóri tímaritsins Jarðar. Hálsprestakalli
hefir hann þjónað frá 1945.
Séra Björn hefir jafnan verið hugsjónamaður mikill og áhuga-
maður um málefni kristni og kirkju. Ástæðan til þess, að hann
lét af prestsskap vegna tímarits síns, mun eingöngu hafa
verið sú, að hann hugðist með því móti geta unnið meira fyrir
kirstilega menningu þjóðar sinnar. Þessi áhugamál hans eiga
hjarta hans óskipt.
Séra Sigurður Norland, prestur í Tjarnarprestakalli á Vatns-
nesi. Hann vígðist aðstoðarprestur séra Sigurðar P. Sívertsens
að Hofi í Vopnafirði 1911. Var prestur í Tjarnarprestakalli
1912—1919, í Landeyjaþingum 1919—1922, og aftur í Tjarnar-
prestakalli frá 1922.
Þannig hefir séra Sigurður sýnt mikla ræktarsemi heima-
högum sínum með því að vinna þar prestsstarf hátt á fjórða
áratug. Hefir hann eignazt þar meðal ungra og gamalla marga
trygga vini, sem dá gáfur hans og góða hæfileika á ýmsum
sviðum og meta mannkosti hans. Hann er skáldmæltur vel.
Séra Þorsteinn Jóhannesson, prófastur í Vatnsfirði. Hann
vígðist prestur að Staðarprestakalli í Steingrímsfirði 1924 og
þjónaði því í fögur ár.Síðan hefir hann verið prestur í Vatns-
fjarðarprestakalli, og prófastur í Norður-ísafjarðarprófasts-
dæmi frá 1939.
Séra Þorsteinn hefir verið mjög ástsæll af söfnuðum sínum
og embættisbræðrum sökum ágætra kennimannshæfileika, ljúf-
mennsku og hvers konar prýði. Er ekki að efa, að hans verður
lengi minnzt við Djúp með virðingu og þökk.
Séra Þórður Oddgeirsson, prófastur að Sauðanesi. Hann vígð-
ist þangað 1910, aðstoðarprestur séra Jóns Halldórssonar, var
eftir 4 ára þjónustu þar prestur í Bjarnanessprestakalli, 1914
—18. Fékk síðan aftur Sauðanes og þjónaði því 1918—55. Pró-
fastur í Norður-Þingeyjarprófastsdæmi hefir hann verið frá
ársbyrjun 1941.