Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.12.1956, Qupperneq 49

Kirkjuritið - 01.12.1956, Qupperneq 49
PREDIKARINN 487 hrós fyrir þessar predikanir, sem voru greið og góð svör að úliti fólksins, við ýmsum vandamálum, sem það velti fyrir sér. Predikarinn verður alltaf að vera kennari í starfi sínu, fræðsla er nauðsynleg í öllum predikunum. Reynsla snjöllustu predikara veraldar fyrr og síðar sannar, •að smásögur og dæmi úr daglegu lífi hafa ákaflega mikið gildi i predikunum. Kristur sjálfur notaði þá aðferð alveg sérstaklega °g sýndi þannig fylgjendum sínum hina áhrifaríkustu leið í ræðugerð. Þar eru dæmisögur lians frægust sönnun. Og í Fjall- ræðunni nefnir hann einnig dæmi og endar hana með líkingu. Allir predikarar ættu að hafa opin augu og eyru fyrir slíku efni, bæði í bókum og þó einkum lífinu sjálfu. Og þeir þurfa RÖ æfa sig að móta slíkar frásagnir í stuttu, áhrifamiklu formi. Þannig verða ræður bæði minnisstæðari og áhrifameiri. Ein lítil saga getnr orðið líkt og perla, sem geislar frá sér öllum Ijóma predikunarinnar og minnir á allt, sem máli skiptir gagnvart henni. Stundum er spurt: Eiga predikanir að vera skrifaðar? Sagt er, að prestur nokkur hafi sagt, þegar um þetta var talað: „Minn söfnuður kærir sig ekki um formbundnar predikanir. Hann vill helzt, að ég mæli af munni fram nokkur vel valin orð.“ Aðrir telja sig ekki hafa tíma til að skrifa sínar predikanir, það taki svo ægilegan tíma frá öðrum nytsamari störfum. Þeir fáta því nægja að líta yfir textana á laugardögum og merkja við -einhvern kafla, sem auðvelt sé að þrugla um í tíu til fimmtán minútur. Enn eru þeir til, sem segja, að skrifuð ræða verði alltaf ahrifaminni en óskrifuð. Allt þetta hefir við einhver rök að styðjast. En eitt er víst, skrifuð ræða verður yfirleitt betur unn- ln og hugsuð en óskrifuð. Þar er hægt að breyta og bæta um, íhuga og lagfæra. Hitt er svo annað mál, að aldrei ætti að lesa predikun, heldur flytja af lífi og sál, lielzt án þess að horfa á handrit sitt, nema rett til stuðnings. Predikun er ekki vel undir búin fyrr en hún ei hreinrituð og svo næstum lærð orði til orðs og tileinkuð hug °g hjarta með raddblæ og svipbrigðum. Fátt er átakanlegra við starf sitt en predikari, sem verður næstum að stafa sig fram úr sinu eigin handriti frammi fyrir áheyrendum.

x

Kirkjuritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.