Kirkjuritið - 01.01.1957, Blaðsíða 37

Kirkjuritið - 01.01.1957, Blaðsíða 37
X KANTARABORG 31 Áin Stour á upptök sín í þröngu dalverpi alllangt norður af borginni og fyrr á öldum var hún fær þeim skipum, sem þá voru í notkun, alla leið upp til Fordwich, sem er um 4 km norðaustur af Kantaraborg. En nú sjást engar siglingar á þess- um slóðum, eins og á tímurn Rómverjanna. Umhverfið er fyrst °g fremst sveitabyggð, og ávaxtarækt og humla aðalatvinnan. Borgin lifir á verzlun við sveitina og smáiðnaði, ávaxtaniður- suðu og ölgerð og vefnaði. Og ferðamönnum. Enn þann dag í dag koma tugir þúsunda ferðamanna úr öllum löndum til Kant- sraborgar. Ennþá sér maður þarna frægustu pílagrímaleiðina, sem lá til borgarinnar, Watling street, sem reyndar er fyrsti þjóð- Vegurinn, sem Rómverjar lögðu, eftir að þeir höfðu náð fót- festu á Bretlandi Keltanna við Richborough. Fornleifarann- s°knir síðari tíma hafa leitt í Ijós, að þarna hafa Rómverjar haldið rakleitt til Durovernum, þar sem Kantaraborg er nú, en þá var þar aðeins nothæft vað yfir ána Stour. Og síðan hafa kynslóðirnar leitað til Kantaraborgar ýmissa erinda og sett marg- Vislegan svip sinn á borgina. Árið 1550 var til dæmis grimmi- leg ofsókn rekin í Frakklandi á hendur mótmælendum, Hugen- oftmn. Þá flúði fjöldi franskra silkivefara til Kantaraborgar og settist þar að. Þeir byggðu sér falleg hús meðfram ánni, lítil hús Sem snéru háum göflum út að fljótinu, settu upp vefstóla sína °g komu þarna upp blómlegum iðnaði, sem öldum saman var tekjulind borgarinnar. Gömlu vefarahúsin standa enn og eru pivði Kantaraborgar, og nú hefir hinn forni iðnaður verið end- mvakinn þar í nýrri mynd. Margt hefir verið ritað um Kantaraborg, helgisagnir, ljóð og munnmæli. Eitt ágætasta skákl kvað um Kantaraborg eitt fræg- asta skáldverk enskra bókmennta. Það var Geoffrey Chauser. 'æðin hans heita Canterbury Tales, og þar dregur hann upp 1 andi myndir af pílagrímunum, sem streymdu þúsundum sam- an ^ borgarinnar, og öllum þeim iðnaði og margbreytilega lífi, sem þá fyllti hina helgu borg. Þau voru kveðin á 14. öld þessi jóð, sem nú eru lykillinn að miðaldaensku. Þá var Kantara- 0rg umkringd háum múrum með átta borgarhliðum. Eitt þess- ara hliða stendur enn með sínum fornu ummerkjum, Westgate,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.