Kirkjuritið - 01.01.1957, Blaðsíða 41

í KAXTARABORG
35
m®tti nefna ótal dæmi. Dómkirkjan í Kantaraborg er ekki að-
eins merkilegt guðshús. Hún er lifandi miðdepill ensku kirkj-
nnnar.
Vingjarnlegur og elskulegur roskinn prestur fylgdi okkur um
kirkjuna, skvrði fvrir okkur og sagði frá. Það vildi svo til, að ég
^ar Skálholtshátíðarmerkið í jakkahorni þennan dag. Þegar við
vorum að kveðja hann fyrir kirkjudyrum, tók hann að spyrja
mig um merkið. Ég sagði honum, að hér væri mvnd þeirrar
^irkju, er verið hefði íslenzkri kristni móðurkirkja, eins og dóm-
^irkjan í Kantaraborg kirkju hans, og skýrði fyrir honum ár-
^ölin á merkinu, sagði honum frá stofnun biskupsstólsins, Skál-
holtshátíðinni, sem þá var nýlega afstaðin, og svo framvegis.
^af honum að því loknu merkið. Þegar ég hafði lokið máli mínu,
stóð hann hugsi og horfði á myndina af dómkirkju Brynjólfs.
Svo sagði hann í lágum hljóðum: Canterbury — Skálholt — two
pillars of Cristianity — wonderful! Kantaraborg — Skálholt —
V'ær stoðir kristindómsins — dásamlegt! Honum gat ekki hugs-
ast> þarna sem hann stóð á þrepum síns fornhelga musteris, að
við hefðum lagt Skálholt í örtröð. Og ég gat ekki fengið mig
tíl að útskýra það nánar fyrir honum. Kannske hefi ég aldrei
undið sárara eymd okkar og ræktarleysi en einmitt þama,
rarnmi fyrir dómkirkjunni í Kantaraborg.
i Kantaraborg er líka gömul sóknarkirkja, sem ég vildi minn-
ast með nokkrum orðum. Það er kirkja heilags Dunstans. Hún
er 1 sjalfu sér ekki merkilegri en fjölmargar aðrar sóknarkirkjur
i Englandi, að öðru en því, að hún geymir fjölmargar minjar
jölsk\'ldu einnar, sem bar ættarnafnið Roper. Og einmitt þess
Vegna vill svo til, að í Dunstanskirkju í Kantaraborg er varð-
veitt sem helgur dómur höfuðkúpa Thomasar More, eins mesta
ga umanns og snillings, er enska þjóðin hefir alið, auk þess sem
ann var ^ið mesta göfugmenni, og löngu tekinn í helgra manna
jÓ u af kaþólsku kirkjunni. En svo stendur á því, að höfuðkúpa
lans er varðveitt þama í sóknarkirkju Ropersættarinnar, að
largaret elzta dóttir Thomasar More (f. 1505 d. 1544), sem var
eni hálærðasta og göfugasta kona sinnar tíðar, giftist Wil-
am Roper, sem frægastur hefir orðið fyrir hina gagnmerku