Kirkjuritið - 01.10.1957, Blaðsíða 20

354
KIRKJURITIÐ
Kirkjan og leikmanna-
starísemin.
Þess gætir nokkuð, einkum í höfuðstaðnum, að vissir sértrú-
arflokkar færast í aukana. Jafnframt er ýmiss konar leikmanna-
starfsemi haldið uppi, að vísu innan þjóðkirkjunnar en samt
hvorki í nafni hennar, né í rauninni með stuðningi hennar.
Hér verður enginn dómur lagður á þá flokka, sem hér eiga
hlut að máli. Þess eins má geta, að það er hvorki meiri kristin-
dómsþekking, né traustari guðfræði en kirkjunnar, sem veldur
vexti þeirra og viðgangi.
Þrennt mun einkum koma til: Oft sérstæð trúarreynsla ákveð-
inna forvígismanna. Stundum nokkuð fjölbreytilegar starfsað-
ferðir. En einkum almennari starfsemi almennra meðlima. Skiln-
ingur á þessu ætti að vera oss kirkjunnar mönnum hvatning
til að flýta framkvæmd þeirra mála, sem oft og lengi hafa verið
rædd á kirkjulegum fundum, að auka leikmannastarfsemina inn-
an þjóðkirkjusafnaðanna. Mönnum virðist koma saman um, að
til þess þurfi m. a. að breyta messuforminu að einhverju leyti,
en einkum að leita liðsinnis ungra og eldri til eflingar æsku-
lýðsstarfsemi, almennari þátttöku í safnaðarsöngnum og ýmis
konar starfs í þágu kirkjuhúsanna og margs konar kristilegra
menningarmála.
Þess sjást merki, að þetta kemur, en samt áreiðanlega full
ástæða til að herða svo róðurinn, að einhverjum miðum verði
náð sem allra fyrst.
Innri samtök.
Blöð og útvarp skýrðu frá vinnuflokki Alkirkjuráðsins, sem
starfaði að kirkjubyggingu í Langholtssókn í sumar. Þessi ný-
breytni kom vafalaust að miklu gagni og leiddi til margs góðs.
Ég og fleiri nutum m. a. ánægjulegrar og vekjandi samveru-
stundar í hópi þessa æskufólks eitt kvöldið. En þá voru að