Kirkjuritið - 01.10.1957, Síða 36

370
KIBKJURITIÐ
staðar. Allir tímar og ekki sízt vorir krefjast fyxst af öllu þrotlauss starfs
af yfirmönnuni kirkjunnar.
Þingsályktuninni, þannig skilinni, verður því ekki fullnægt með öðru
en því að stofna annað biskupsdæmi í Skálholti og leggja til þess ein-
hvem ákveðinn liluta landsins til yfirsóknar, eftir því sem hentugt
þætti.
En ef þetta er gert og tveir biskupar em komnir í hinu foma Skál-
holtsbiskupsdæmi, yrði á engan hátt með nokkurri sanngirni staðið gegn
eðlilegri kröfu Norðlendinga um endurreisn Hólabiskupsdæmis, sem lagt
var niður ásamt skóla þar um aldamótin 1800. Mun flestum þykja ein-
sætt, að ef tveir em biskupar á landinu, þá sé annar syðra og hinn
nyrðra, bæði sakir sögulegra minninga og nútímans þarfa. Eykst þá krafan
um endurreisn Hólastóls enn, en minnkar ekki við það, að tveir væm
biskupar syðra.
Nefndinni er ekki kunnugt um það, hvað ríkisstjómin hefir gert til
undirbúnings endurreisnar biskupsstóls í Skálholti. En nefndin hefir með
hliðsjón af þingsályktuninni hallazt að þeirri skoðun, að endurreisa beri
hina fomu biskupsstóla báða og láta þá niður falla vígslubiskupa, en
halda jafnframt biskupi í Reykjavík. Hún er á þeirri skoðun, að mikil
bót væri að því, að minnsta kosti fyrst um sinn, að biskupar væm tveir,
og sætu þeir í Reykjavík og á Akureyri að jafnaði, en hefðu bækistöðvar
nokkrar við dómkirkjumar á hinum fornu biskupssetrum, likt og hér er
lagt til um Hólabiskup. En hitt er henni engu síður Ijóst, að nægilegt
starf er hér fyrir þrjá duglega biskupa, þar sem einn, er væri höfuðbisk-
up, hefði stjóm fjölmennasta biskupsdæmisins og nokkurs konar yfir-
stjóm sameiginlegra mála allrar þjóðkirkjunnar, en hinir tveir hefðu með
höndum störfin úti um hið víðáttumikla land til eftirlits og örvunar.
Enn má á það benda, að hin margháttaða samvinna kirknanna, bæði
á Norðurlöndum og um heim allan, leggur vemlegt starf á biskupana.
Fara þau störf sívaxandi eins og önnur samskipti þjóða milli.
Eftir er þá að setja reglur um embættislega aðstöðu hinna þriggja
biskupa. Verður þar í upphafi að gera upp á milli tveggja stefna vegna
þess, að það hefir úrslitaáhrif á allt fmmvarpið, hvor þeirra stefna er
valin.
Onnur stefnan er sú að gera litla breytingu, halda biskupsembætti
landsins mikils til óbreyttu, en gera vígslubiskupana að föstum embættis-
mönnum, með ákveðinni búsetu og töluverðum embættisstörfum undir
yfirstjóm biskups.
Hin stefnan er sú að hafa hér þrjá biskupa raunverulega, þar sem hver