Kirkjuritið - 01.07.1959, Blaðsíða 12

298
KIRKJURITIÐ
viðstaddur vígslu eftirmanns hans, Sigurbjarnar Einarssonar
prófessors, sem hann bað blessunar ásamt þjóð þeirri, sem
hann ætti að leiða.
Kvaðst hann gegna þrenns konar hlutverki við þetta tækifæri:
í fyrsta lagi væri hann forseti og fulltrúi Sameinuðu lút-
ersku kirkjunnar í Ameríku, en til hennar teldust meira en
21/2 milljón manna í Bandaríkjunum og Kanada. Meðal þeirra
væru þeir menn af íslenzku bergi brotnir, um 7 þúsund að tölu
í 31 söfnuði, sem sameinazt hefðu þessari kirkjudeild árið
1940. Hann gæti fullvissað oss um, að þeir hefðu varðveitt
kostgæfilega dýrmætar erfðir og nytu einlægrar virðingar trú-
bræðra sinna, enda stæðu þeir meðal þeirra í fremstu röð. En
þeim hefði orðið ljóst, að hvorum tveggja væri það mjög mikils-
vert að sameinast, bæði til halds og trausts inn á við, og til
áhrifa út á við. Sá skilningur hefði orðið mönnum ljós á vorum
tímum, að mönnunum væri lífsnauðsyn að hefja sem víðtækast
samstarf á sem allra flestum sviðum um heim allan. Væri
vonandi að þessi skilningur og viðleitni færi sívaxandi í fram-
tíðinni.
í öðru lagi væri hann hér sem forseti og fulltrúi Lúterska
heimssambandsins. í því væru meira en 15 milljónir manna í
öllum heimsálfunum sex. Þetta samband sannaði enn skýrar
og áþreifanlegar nauðsyn og gildi samstarfs samhuga manna.
Hefði það því vakið gleði annarra, er íslendingar tóku þátt í
því. Það væri og áhugamál þeirra sjálfra. Ekkert væri það,
sem veitti oss slíkan styrk nú á þessum jarðskjálftatímum í
veröldinni, varpaði meira ljósi yfir vandamálin, hvetti jafnt
til drengilegra dáða og lífgaði slíkar vonir sem hin sigursæla
trú vor. Trúin á hinn lifandi Krist, sem leysti bezt allan vanda
og veitti sigurvissu gagnvart dauðanum, sem vér yrðum öll að
ganga á hólm við.
í þriðja lagi væri hann í framkvæmdanefnd Alkirkjuráösins, en
þar hefði hann tekið við stjórnartaumum árið 1954. í því væru
um 170 milljónir manna í 80 þjóðlöndum. Einnig allir þessir
menn æsktu þátttöku íslendinga í þessu mikla og öfluga sam-
félagi, og væri gott til þess að vita, að við vildum einnig vera
í þeirra hópi. Ef hann mætti auk móðurmáls síns mæla á þeim
150 þjóðtungum, sem talaðar væru innan Alkirkjunnar, mund-
um vér heyra, að allir bæðu oss heilla og blessunar. Hann