Kirkjuritið - 01.07.1959, Blaðsíða 45

KIRKJURITIÐ
331
Og þessi maður, það var einmitt ég,
og þá var mikil gleði í brjósti mínu.
-—■ En síðan hafa liðið ótal ár.
Svipaður söknuður er nú í brjóstum margra vina hans.
Mestur er þó harmurinn í hjarta konu hans og kjördóttur.
Heimilið var víðfrægt að gestrisni og unaði, meðan allt lék i
lyndi. En nú hafði séra Helgi barizt við dauðann í meira en
tvö ár. Oft í miklu návígi. Hann bugaðist aldrei, en hitt er lika
víst, að konan hans umvafði hann þeirri umhyggju og rétti
honum slíka hjálparhönd, að honum fannst hún að hálfu bera
af sér höggin og draga meira og minna sviðann úr sárunum.
Meðan hann með nokkru móti mátti, hélt hann sér uppi,
vann skyldustörf sín, ferðaðist jafnvel til Ameríku í fyrra í
félagserindum.
Nú er hann horfinn, — en sú er bót í máli, að séra Helgi
var einn þeirra manna, sem oss finnst þjóð vor mega vera stolt
af að missa.
Ég veit, hvernig séra Helgi Konráðsson leit á köllun sína og
sitt aðalæfistarf. Það er langt síðan það barst í tal á milli okk-
ar> °S ég heyrði hann líka einhvern tíma nefna það í prédikun.
Hann sagði, að það væri mikil náð, — stórkostlegt hlutverk að
vera leyft að bera boð Drottins, — koma til manna í nafni hans.
Meðan kirkjan á þá menn, sem svo hugsa og það vilja, er vel,
og þjóðin á þeim þjónum hennar gott að gjalda.
Laun Drottins felast í þessu fyrirheiti: Þar sem eg er, þar
skal og þjónn minn vera.
Æðra og betra er ekki unnt að þrá eða bera úr býtum.
Gunnar Árnason.
Því ræður tilviljun, hvort menn eru af aðalsættum; göfugmann-
leg breytni er hins vegar einkenni mikilmenna. — Goldoni.
#
Trú og kærleiki er höfuðeinkenni kristins lífernis. •— Lúther.
#
Hvergi er jafn unaðssælt og við eigin arin. — Cicero.