Kirkjuritið - 01.07.1959, Side 44

330
KIRKJURITIÐ
bókasafnið í einstaklings eign á landinu. Og hann vissi, hvernig
átti að koma því fyrir og nota það. Jafnframt kom hann lagi
á sýslubókasafn Skagfirðinga, og fyrir nokkrum árum var
hann skipaður í nefnd til að undirbúa almenningsbókasöfn,
og hafa tillögur hennar verið samþykktar og haft þegar mikil
og góð áhrif.
Hann var og í stjórn Sögufélags Skagfirðinga, og honum
mest að þakka m. a., að Skagfirzk ljóð komu út 1957.
Enn var hann í stjórn Guðbrandsdeildar og Prestafélags Hóla-
stiftis. Merkilegt, að þessi maður var ekki heilskyggn mörg
síðustu árin. Enginn sá það né heyrði á honum í stólnum. En
ef hann leit á blað eða bók, varð hann að grípa til eins konar
kíkis. Hann leitaði árangurslaust bóta við þessu böli, — en ég
man ekki, hvort ég heyrði hann nokkru sinni minnast á það að
fyrra bragði, hvað þá mögla yfir því.
Séra Helgi ritaði mikla og góða bók um samsýslung sinn,
Bertel Thorvaldsen, sem kom út í vandaðri útgáfu 1944 og
mun lengi halda gildi.
Talsvert ritaði hann fleira í blöð og tímarit, og þó færra en
skyldi, því að til þess var hann mjög vel fallinn.
Og hann gat líka ort vel, þegar hann bar það við, en greip
aðeins til þess og gat þess enn sjaldnar.
Hér er eitt kvæða hans:
Gömul mynd.
Gömul mynd í gömlum sumarblæ
á gömlu vori, sem er löngu horfið.
Það fellur lækur fram hjá grónum bæ
og fjallið gnæfir yfir vindum sorfið.
Við lækinn situr mey með vor á vör,
og vatnið teygar hennar bros af munni,
og hvergi bregður skugga af skýjaför
frá skærum himni niðrað djúpsins grunni.
Og ferðamaður fór um dalsins veg
og festi þessa mynd í hjarta sínu:
í gliti ofið geislar, bros og tár.