Kirkjuritið - 01.11.1961, Qupperneq 12

394
KIRKJURITIÐ
ers um verkefni silt“, segir amerískur trúboði, sem nýlejía var
í Con^o, „eru víösfjarri þeim hugmyndum, sem okkar eigin
kynslóð hlýtur að hafa“. Trúboði af hinni nýju gerð er mað-
ur, sem kann að taka skömmum, vera misskilinn, eiga á liættu
að verða fyrir móðgunum, láta sér lynda, að litið sé niður á
liann, en þó stöðugt fús til hjálpar. Hann verður að vera laus
við allan tepruskap“.
I gamla daga var trúboðinn nátengdur nýlendukerfinu og
litið var á bann sem fulltrúa nýlendustjórnarinnar, „Nú“,
segir Essie Jobnson, „er lionúm tekið eingöngu vegna eigin
verðleika, sem einstaklingi, sem ekki befur neitt embætti.
Hann verður að samlagast fólkinu á allan bátt, kynnast lieim-
ilum þess, verða vinur jiess. Afríkumaðurinn Jiarfnast starfs-
bróður og ráðgjafa, en ekki eftirlitsmanns“.
Sjálfstæðisbaráttunnar verður einnig vart á sviði trúmál-
anna. Kirkjuráð námuliéraðsins, er telur jirjá afríkanska og tvo
bvíta meðlimi, lét fara fram athugun á verkahring trúboðans,
og komst að Jieirri niðurstöðu, að þó trúboðarnir liefðu verið
þýðingarmiklir áður fyrr, væri þeirra ekki lengur Jiörf“. Trú-
boðunum í Jiessu liéraði brá við Jjessa fregn“, segir Essie, „og
Jiað er liætt við, að trúboðssamtökunum beima bregði líka“-
Þó að Essie Jobnson brygði við, varð bún í rauninni ekki
undrandi vfir Jiessu, því að bún lítur svo á, að blutverk trú-
boðans sé að undirbúa Jiá stund, er liann eigi að draga sig prúð-
mannlega í hlé — að minnsta kosti ekki lengur að vera í
fylkingarbrjósti — en afríkanskir menn og bin afríkanska
kirkja taki við. „1 skólanum okkar í MindoIo“, segir Essie
Jobnson, „reynum við að gera eins og Afríkumennirnir óska.
Við þjálfum kennara til að kenna sinni eigin Jijóð“.
Essie er talin einn af vinsæluslu og álirifamestu trúboðum í
Mindolo. 1 þessu béraði er sagt, að sé allt annar blær á sam-
búð bvítra og svartra en annars staðar í Norður-Ródesíu. Þar
mun all-lengi liafa verið trúboðsstöð, en fvrir tveim árum tók
Alkirkjuráðið við benni og gerði úr henni miðstöð fyrir starf-
semi sína á þessum slóÖum, aðallega kennslustarf, rannsóknir
og ráðgefandi þjónustu. Essie segir, að sumir bvítir vinir sínir
segi, að það sé hún og annað þess liáttar fólk, sem valdi binuin
Jijóðfélagslegu óeirðum í Afríku. Essie segir, að þessi ásökun
sé á rökum byggð. „Ég lield, að Jiað sé ómögulegt að boða fagn-