Kirkjuritið - 01.11.1961, Side 15

KiRKJURITIÐ 397
eða síðar verðnr áleitnust í flestra luiga: hvort líf sé eftir dauð-
ann,
Börn og unglingar vita alveg ótrúlega lítið um ævi og kenn-
ingu Jesú Krists. Þau eiga ekki sök á því, lieldur foreldrar,
skólar og kirkja. Svo er að sjá, sem menn ætli að „tæknin“
hafi meira að segja leyst siðfræðina af hólmi. Menn þurfi að-
eins að vita sem mest í „raunvísindunum“. En hverju svara út-
varpsfréttirnar því máli? Þessi eilífa huna um helsprengjumar!
Ég held að vér prestarnir þurfum að taka betur liöndum sam-
an og taka fastar á til sóknar og varnar kristninni. Bæði í
stól og á stéttum. Einnig með beinurn og óbeinum stuðningi
við jietta rit, sem getur verið áhrifamikið málgagn vor allra,
ef vér sjálfir viljum.
Leikmenn ættu líka hér eins og erlendis að stofna til nám-
skeiða lil lesturs og umræðna um Biblíuna, með leiðsögn prest-
anna. Umræðurnar um kristilegan lýðliáskóla verða einnig að
fara að snúast upp í veruleika. Til þess standa líka nú nokkr-
ar vonir.
Fleira verður ekki nefnt í þetta sinn. Aðeins þetta að kirkjan
þarfnast trúvarnarmanna í hverjum einasta söfnuði á landinu.
Og liverjum sem skilur jiað er skvlt að bæta eftir getu rir jiví.
M. a. með því að sækja kirkju.
Vatnifi sótt yfir lœkinn
Ég gekk í bókabúð á dögunum í leit að einhverju kristilegu
riti til að gefa kunningja mínum. Þá rakst ég enn á |>að, sem
ég vissi að vísu fvrir, að slíkar bókmenntir eru næstum ójiekkt
fyrirbrigði í íslenzkum bókabúðum, [>ar sem jnisundir erlendra
bóka ern samt sennilega til sölu. Og j>ó er annað næstum enn
furðulegra. Þær fáu bækur, sem fást um jiessi mál eru lang-
flestar um indversk trúarbrögð eða j>á skrifaðar af rómversk-
kajjólskum mönnum. Þetta eru sumt ágætar bækur eins og
íiefur að skilja. En ég gat ekki stillt mig um að spyrja bók-
salann að því, hvernig stæði á J>essu einhæfa og fáskrúðuga
vali. Svar hans var gott og gilt: Það er næstnm eingöngn spurt
eftir þeim.
Nú vill svo til að á Norðurlöndum koma út hundruð hóka