Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.11.1961, Blaðsíða 29

Kirkjuritið - 01.11.1961, Blaðsíða 29
KIRKJURITIÐ 411 að orði komist í útsendingu frá ukraniskri útvarpsstöð, þá eru jólin, eins og allar trúarlegar liátíðir, skaðleg, því að þau gefa færi trúarlegum áróðri, sem í eðli sínu er ósamrýmanleg- ur marxisma og leninisma, — auk þess er það einnig skaðlegt fyrir framleiðsluna, ef almenningur heldur þessa liátíð með því að fara í kirkju í stað þess að vinna. Þess vegna er betra að hvlla Föður Frost lieldur en að til- biðja litla barnið í jötunni. Einnig Sovét-kommúnisminn vinnur sem sé markvíst að því að útvatna og takmarka kirkjulegar hátíðir og siði, af þeirri einföldxi ástæðu, að Jesús Kristur, eins og segir í handbók fyrir trúnaðarmenn, er „tilbúin persóna, sem auðvitað hefur aldrei lifað“. Fyrir jólahátíð orthodoksu kirkjunnar (sem lialdin er 7. jan.) var öllum flokksmeðlimum send áskorun um, að „frelsa hvern mann, sem enn trúir á Guð, undan áhrifum svefnlyfja trúarinnar“. Sagt með annarri tilvitnun á „maðurinn að losna úr viðjum hinna trúarlegu hindurvitna“, og þessi boðskapur er fluttur af efalausu öryggi, því að eins og sagði í útvarpi frá Moskvu: „Hinir sovézku jarðhyggjumenn hafa lagt leið sína út í geiminn, en lieldur ekki þar fannst neinn Guð eða nein paradís“. Allt þetta, sem hér liefur verið rakið er ekki nein tilviljana- kennd barsmíð út í loftið, — hvorki í Sovét-ríkjunum, Ung- verjalandi eða Austur-Þýzkalandi. Þessi viðleitni á sér aug- ljósar grundvallarforsendur. Wolfgang Leonhard, sem sjálfur hefur í Rússlandi fengið fullkomið Sovét-uppeldi (sem er mjög vel lýst í sænsk-þýddri bók „Barn byltingarinnar“, gefið út af ,,Tiden“) hefur lýst þessum forsendum mæta vel, þegar hann segir, að „sovézki kommúnistaflokkurinn starfi í senn sem kirkja og verksmiðju- stjórn“, og þessi þörf á að vera mönnum kirkja birtist í öll- um kommúnistaflokkum. Þetta að hljóta kommúnistiskt uppeldi er einfaldlega í því fólgið að læra að sjá h'fið allt og alla atburði með augum flokksins, því að eins og áður var sagt: „Die Partei liat immer recht“. Wolfgang Leonhard lýsir því, hversu það eftir skamma dvöl á sovézkum flokksskóla, var orðið nemendunum alveg eðlilegt að skoða t. d. verðhækkanir í auðvaldslöndunum sem ný merki
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.