Kirkjuritið - 01.07.1962, Blaðsíða 45

KIRKJURITIÐ
331
e^a í stjórnarnefndum nær allra samtaka á meðal lútlierskra
manna um heim allan. Hann er menntaður við beztu skóla
í Bandaríkjunum ofí stundaði um skeið framlialdsnám í klass-
ískum fræðum við háskólann í Aþenu á Grikklandi. Honum
hafa verið veittar tuttugu heiðursgráður, og nú síðas veittu
Harvard og Princeton háskólarnir honum doktorsnafnbætur.
Síðasta samkoma þingsins var guðsþjónusta, sem lialdin var
síðdegis sunnudaginn 1. júlí að viðstöddum 4000 manns. Var
hinn nýi forseti þá settur formlega í embætti. Tckur hann
þannig yfirumsjón þeirra þrjátíu kirkjufélaga, sem mynda
Luthersku kirkjuna í Ameríku. Meðlimatala þessarar kirkju
verður 3.200.000 (þrjár milljónir og tvö liundruð þúsund
inanns); og gerir liún ráð fvrir að verja fimmtíu milljónum
dollara lil allra þarfa sinna, heima og erlendis, á næsta fjár-
hagsári.
Sérstakar kvöldsamkomur voru haldnar alla þingdagana.
l'immtíu ungir menn hlutu prestsvígslu eitt kvöldið; öðru
Lvöldi var varið til að hlusta á kirkjulega liljómlist; og á
hví þriðja var haldin stórveizla fyrir um 5000 manns. Kveðjur
voru fluttar frá forseta Bandaríkjanna, forsætisráðlierra
Kanada og ýmsum smærri spámönnum.
Erindrekar ísl. lút. Kirkjulagsins á þessu þingi voru þeir
Arni Josephson frá Glenhoro, Dr. Frank Scribner frá Gimli,
Nornian Nelson frá Seattle og sá, sem ritar þessa umsögn.
Sister Laufey Olson sat einnig þingið að nokkru í hoði Djákna-
félags kirkjunnar. Fannst okkur öllum mikið til um þann
ttiikla mannfjölda úr öllum áttum, sem virtist lielgaður mál-
stað Krists og kirkju vorrar. Hitt duldist okkur þó ekki, að
ehistaklingsins gætir næsta lítið í slíku mannhafi og persónu-
^eg kynni verða lítil á slíkum þingum. Fögnum við því að
Vera komnir lieim aflur í fámennið, þar sem margir þekkja
°kkur og geta nefnt nöfn okkar, án þess að þurfa fyrst að
8etja upp gleraugu og kíkja á nafnspjald á jakkabarmi. En
'htBegjuefnið mesta er þó fólgið í þeirri meðvitund, að við í
htlu söfnuðunum erum umkringdir af slíkum fjölda votta og
hræðra á þessu meginlandi, og um heim allan, sem eins og
'ið, eigum einn Drottin og eina trú, og helga tíma sinn og
krafta að einhverju leyti málstað hans og stefnuskrá.
(Lögberg og Heimskringla).