Kirkjuritið - 01.05.1963, Síða 45

KIRKJURITID 235
fílæða j)á vitiind meðal safnaðarins, að honum ber að lefifija
h'aiii krafta o<; þjónustu í j)á<;ii okkar andlegu móður. Eins
leiðrétta þessar viknr þann lciða og hœttulega misskilning, að
kristindómsboðun sé einkamál prcstanna, og aðrir eigi sem
minnst um J)au málefni að tala. Gagnmcrk og vekjandi er-
indi leikmannanna á kirkjuvikunum hér gefa til kvnna hvers
v*nta mætti, cf allir leggðust á eitt við að breiða ut fagnaðar-
erindi Jesú, með j)ví að segja samfcrðaniönnum frá dýrinætri
reynslu sinni, í stað j)ess að geyma hana sem cinkamál.
Þannig mætti halda áfram þótt cigi vcrði gcrt nú. En von-
andi á tíminn eftir að leiða j)að í Ijós, að mörg frækorn, sem
®áð hefur verið á þessum samverustundum, munu eiga nokk-
11 rn þátt í j)ví að skapa andans skrúð þeirra, er komu að
knjám móðurinnar — kirkjunnar. Gcfi J)að Guð, scm vöxtinn
gefur.
Hurry Emerson Fosdic:
Oss er ekki iinnl n<) skiiim himnariki i
voru eigin lnndi og láta helviti slanda
lyrir utan. — Clement Attlee.
brssi orð Altlce forsaetisrááherra eru kjurni heimsvandaniálsins. Jufnvel
a sviái heilhrigðisinála getmn vér ekki húið við öryggi, ef plágan geysar
eins og eyðandi eldnr annars staðar. Og ef stíflurnar hresta svo að styrjöld
krýzt út, dugar engin einangrun neinni þjoð til þess að stöðva eyðing hel-
sprengjunnar við hin friðsælu Íandamæri liennar. Til að geta liúið við frið
"ú á dögum, þurfum vér að njóta heinisfriðar. Og það er ekki unnl að
"jóta efnahagsöryggis í einni heinisálfu, ef efnahagsöngþveiti herjar í ann-
arr'- Hvort sem oss líkar það betur eða verr erum vér liver annars liiuir.
Mannkynið hreiðrar ekki leugur uni sig, likt og í einangruðum dúfnahús-
"">• Oss er liollast að horfasl í augu við þau sannindi. Vér eruin öll í
sania hát og stefnum mót hininuríki eða helvíti hér á jörðu.