Kirkjuritið - 01.12.1963, Blaðsíða 20

450
KIRKJURITID
eða í hálfnektarbúningi, með of flegið liálsmál og bera anna.
Ein listamanns frú, dönsk, vihli sannprófa þetta, og bjóða
vaktherrum Péturskirkjunnar byrginn. Hún stóð ein eftir ut-
andyra meðan hópurinn skoðaði kirkjuna.
Eigi iná kona ganga berliöfðuð inn í kaþólska kirkju. Því að
það var liefð í frumkristnum söfnuðum, að konur skyldu bera
höfuöfat, er þær gengu í Guðsliús.
Kaþólska kirkjan vill enn í dag undirstrika misnnin karls
og konu. Hún hefur frá því á fyrri öldum veitt konum liáleit
embætti, langt framar vorri kirkju. En ruglaði |»ó ekki sam-
an embættum né hlutverki karls og konu.
Það niá vera að móðurkirkja vor gangi feti framar en skvldi
í dýrkun Maríu Kristsmóður. En getur ekki skeð, að vor eigin
kirkja hylji of mjög Maríu Guðsmóður, konum og móðurhlut-
verki til alvarlegs tjóns?
Hvar er Pieta? Þá ég horfði á Pieta, komu mér í liug vers
Lil ju-skálds:
„Gladdist mær er föðurinn fæddi,
fæddan sveininn reifurn klæddi,
klæddan með sér löngum leiddi,
leiddur af móður faðminn breiddi
Og svo þetta vers:
Þó grét liún nú sárra súta,
sverði níst í bringu og lierðar.
Sitt einbernið sjálfan Drottinn
sá hún liangandi á nöglum stangazt.
Armar svíddu af brýndum broddmn
brjóst var mætt. — Með þessum liætti,
særðust bæði sonur og móðir
sannheilög fyrir græðing manna.
Hún var frá æsku fyrirmvnd hreinleikans meðal kvenna. Það
var hún, sem „klæddan með sér löngum Ieiddi“. Hún er fyrir-
mynd leiðandi móðurhandar. Picta.