Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.12.1963, Blaðsíða 10

Kirkjuritið - 01.12.1963, Blaðsíða 10
KIItKJllItlTIÐ 440 á að vera sterk umgjörð um liefð, er bendir skýrum línum á tilgang sinn og til liæða. Þrátt fyrir nijög breytilegar stílgerðir gegnum aldirnar, breytta tækni og bvggingarefni, bafa niegin- drættir kirkjubússins verið hinir sömu, þótt mótun og efnis- meðferð liafi verið margvísleg, en einnig að sjálfsögðu í sam- ræini við mismunandi trúartilfinningu og helgisiði. 1 gerð kirkjuhúss má efnishyggjan (materialisme) aldrei ein stjórna bendi arkitektsins, liversu fær, sem bann annars kann að vera í listgrein sinni. Hann verður að bafa tilfinningu fyrir innsta eðli og kjarna verkefnisins og skilja það til lilítar. Sá, sem á kirkjubekk situr, má aldrei truflast af misræmi í formi og snið- um hinnar befðbundnu arfleifðar í kirkjulegri athöfn, eða hjá þeim, sem bana framkvæmir í orði og gjörðum: En einmitt þetta er nátengt þeim skilningi og innlifun, sem arkitekt kirkju- liúss ber að liafa, ef liann treystir sér til að taka að sér jafn vandasamt verkefni. Byggingarbættir nútímans og tækni, gefa ríkulegt tækifæri til þess að skapa fögur kirkjuliús, án þess að bverfa algjörlega frá formi og liugmyndum um kirkjubyggingar liðinna tíma. Mikið befur einnig verið gert að því að brjóta þar nýjar leiðir, og sums staðar vel tekizt í böndum góðra listamanna, er skil- ið liafa hlutverk sitt. Allir bafa þeir engu að síður tileinkað sér helztu sjónarmið í byggingarlist kirkna á umliðnum öld- um, en fært í búning samtíðarinnar. Við mótun og gerð jafn vandasams verkefnis og kirkjuliúss, þarf og að sjálfsögðu góða samvinnu innan fleiri listgreina. Innri búnaður kirkjunnar er mikilvægt atriði. Gluggar, hús- búnaður allur, og það er skiptir máli um samræini í skreytingu kirkjunnar, þarf örugga leiðsögn listamanna. Ég held að við aukin verkefni í kirkjubyggingum, bafi skilningur skapazt á sjálfsagðri nauðsyn slíkrar samvinnu. Ég þreytist aldrei á að skoða liinar iniklu kirkjur. Þær eru sú fjallasýnin, sein ég nýt bezt. Mennirnir liafa aldrei verið eins innblásnir og þegar þeir reistu dónikirkjurnar. — Sterenson.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.