Kirkjuritið - 01.12.1963, Blaðsíða 24

KIRKJURITIÐ
454
Stóð ekki á spurningunum meðan tími leyfði. Einn spurði
um búnað kirkna og kirkjuskreytingar, livað rétt mundi og
liæfilegt í þeim efnum. Annar vilili vita, livaða játningar stæðu
í gildi í kirkju vorri. Þriðji undraðist mismunandi þýðingar
postullegu trúarjátningarinnar og Faðirvorsins. Ég leysti úr
þessu svo sem mér var unnt og virtist, sem fleiri liefðu viljað
spyrja, en að komust að þessu sinni.
Mér liefur komið til liugar, hvort ekki kæmi til mála að liafa
einliverja slíka spurningaþætti á stöku kvöldsamkomum, sem
haldnar væru í kirkjunum. Það er margt í trúmálunum, sem
fjölda manns langar til að fræðast um og rökræða og kæmi
eflaust upp úr kafinu, ef almenningur ætti kost á fræðslu uni
þau efni.
Kirkjan má ekki vera prestaveldi
Það hefur oft verið henni inest meinið um liðnar aldir. Meira
að segja enn á vorum dögum tala margir um kirkjuna eins og
hún táknaði eingöngu prestastéttina.
En auðvitað bera leikmennirnir kirkjuna uppi og móta
kirkjulífið. Hvað, sem líður brestum og vanmætti vor prest-
anna, væri kirkjulífið blómlegra, ef lilutur leikmannanna yk-
ist. Það sést innan allra kirkjudeilda nágrannalandanna. —
Kirkjusóknin er þar ekki öllu meiri víða, en kirkjulífiö fjöl-
breytilegra og áhrifaríkara. Því valda margs konar félög og
stofnanir, sem leikmenn bera fyrst og fremst uppi. Ymiss konar
félagsskapur, einkum fræðslu- og líknarstofnanir.
Mér keniur oft til liugar, að vaxandi gengi sumra sértrúar-
flokka liér á landi bendi til þess að vér prestarnir séum lielzt
til einráðir. 1 sértrúarflokkunum fá hinir óbreyttu liðsmenn
langtum oftar tækifæri til að tala og leggja liönd að liinu og
þessu söfnuðinum til viðgangs og vaxtar. Margir liafa, sem
hetur fer, óslökkvandi atliafnaþrá, sem getur komið kirkjunni
að liði.
Hinir almennu kirkjufundir áttu að verða til vakningar í
þessu tilliti. Þar átti rödd safnaðanna fyrst og fremst að lieyr-
ast. En því miður liefur prestanna gætt þar mest. Þessu verð-
ur að breyta, ef góð hugmynd á ekki að verða úti. Þýzki kirkju-
dagurinn og álíka lireyfingar benda í rétta átt.