Kirkjuritið - 01.02.1964, Qupperneq 30

76
KIRKJURITIÐ
í kirkjugarði, og geta þau fengið leyfisbréf fyrir þeim hjá
kirkjugarðsstjórn gegn sérstöku gjalili, er rennur til kirkju-
garðsins. Ennfremur eru ákvæði um rétt til legs í slíkum graf-
reit, en um það atriði liefur til þessa stundum orðið ágrein-
ingur.
4. Það er enn nýmæli í lögum, að grafir eru aðeins friðaðar
í 75 ár. Að þeim tíma liðnum er kirkjugarðsstjórn heimilt að
leyfa greftrun þar að nýju. Þó er aðstandendum lieimilt að fá
framlengda friðun grafa gegn gjaldi, sem skipulagsnefnd
kirkjugarða ákveður. Ennfremur getur kirkjugarðsstjórn frið-
að leiði, ef lienni þykir ástæða til. Áður liafa engin skýr fyrir-
mæli verið til um friðun grafa í kirkjugörðum. Hefur víða án
skipulags verið grafið ofan í gömul leiði, sem menn ekki liafa
vitað aldur á, og þá stundum verið komið niður á leifar, sem
ekki liafa verið fúnaðar nema að nokkru leyti. Það verður jafn-
an álitamál, hve langur friðunartími grafar skidi vera, enda fer
það mikið eftir jarðvegi á hverjum stað, lxversu langan tíma
slíkar leifar eru að verða að dufti. 1 Danmörku er friðunar-
tími grafa aðeins 20—30 ár. Hér er liann 75 ár, og auðvitað
er hér aðeins um lieimild að ræða, sem ætlazt er til að heitt
verði með ítrustu gát og varfærni. 1 fyrsta lagi er öllum heim-
ill að friða grafir sinna nánustu lengur, ef þeir kjósa það. Og
í öðru lagi liggur það í hlutarins eðli, að kirkjugarðsstjórnir
mundu ekki leyfa að grafið verði í leiði, 75 ára eða eldri, nema
sýnt sé og sannað, að ekkert sé því til eðlilegrar hindrunar. En
því þótti nauðsynlegt að setja ákvæði um þetta í lögin, en
friða ekki liverja gröf um aldur og ævi, að slíkt mundi liafa í
för með sér meiri stækkun kirkjugarða en bein þörf er á, og
þar af leiðandi síaukinn kostnað. Er og á mörgum stöðum
aðstaða þannig að stækkun kirkjugarða til nokkurra muna er
erfið eða jafnvel óframkvæmanleg, en bæði óhenlugt og dýrt
að taka upp nýjan kirkjugarð fjarri bænum.
5. Þá kem ég að því ákvæði laganna, sem ýmsum kann að
veitast erfitt að fella sig við í bili. Það er bannið við því að
setja girðingar úr steini, málmi eða timbri um einstök leiði eða
fjölskyldugrafreiti. Þeim mönnum vil ég benda á fúnar og
illa málaðar timburgrindur og skæld, brotin og riðguð járn-
stakket, sem enn má víða sjá í kirkjugörðum og eiga sinn þátt
í því að setja á þá enn ömurlegri svip. Ég vil einnig ráða mönn-