Kirkjuritið - 01.02.1964, Blaðsíða 36

82
KIKKJUIUTIÐ
]>á fluttu til mín forelilrar mínir, GuSný Árnadóttir og Ólafur
Sigurðsson, sem fluttu ]>á úr heimabyggð sinni, Fnjóskadaln-
um, alfarin og hafa dvalið Iijá okkur lijónunum allt lil þessarar
stundar fjörgömul orðin.
1 Holti var lélegt timburhús, er ég kom þangað. Stóð það á
ótraustum undirstöðum og skekktist ])ví fljótt á grunni, en í
því urðum við að búa allt þar til í nóvember 1956, að við flutt-
um í nýtt steinhús, sem byggt var í Holti. Voru það mikil og
góð viðbrigði.
Árið 1941 varð séra Jón prófastur í Vestur-lsafjarðarprófasts-
dæmi, en þá um vorið lét af prests- og prófastsstörfum séra
Bciðvar Bjarnason á Hrafnseyri, en eftirmaður lians í prófasts-
dæminu varð séra Halldór Kolbeins að Stað í Súgandafirði, en
liann fékk veitingu fyrir Mælifelli í Skagafirði mánuði síðar og
flutti úr héraði. Varð séra Jón þá prófastur og gegndi prófasts-
störfum í 22 ár.
HvaS viltu scgja mér um prestsstarfiS, þegar þú hefur nú lát-
iS af embœtti?
Það eitt vil ég segja, að það liefur sínar björtu liliðar að
sjálfsögðu, en því fylgja einnig vonbrigði og erfiðleikastundir.
Vonbrigði í sambandi við tómlæti og breyttan tíðaranda, erfið-
leikar á stund sorgar og saknaðar. Þau eru þung sporin að til-
kynna skyndilegt og óvænt dauðsfall, svo eitthvað sé nefnt.
Þú varst jafnframl prestsskapnum bóndi í Holti?
Á meðan foreldrar mínir voru við góða lieilsu, og hjálpuðu
mikið til við búskapinn, og fyrst framan af, þegar liirðing
húpenings hvíldi mest á herðum föður míns, hafði ég sæmilegt
bú á staðnum. Nú hin seinustu ár hefur verið erfitt um fólks-
liald í sveitum, eins og allir vita. Af þeim sökum drógst bú-
skapurinn saman lijá mér. Oft var erfitt að fá menn, sem liægt
var að treysta fullkomlega, einkanlega við skepnuliirðingu,
en sjálfur hef ég verið heilsuveill mörg liin síðari ár, sem
leiddi líka til þess, að ég hætti prestsskap fyrr en ella.
HvaS finnst þér um búskap presta í sveit, liverja telur þú
aSstöSu þeirra lil þess?
Ég verð að viðurkenna, að það er á margan hátt erfiðara að
hefja búskap nú, heldur en þegar ég flutti í Holt, enda getur
presturinn ekki bundið sjálfan sig við búskap, þegar ekkert
utanaðkomandi vinnuafl fæst. Hann er líka fyrst og frenist