Kirkjuritið - 01.02.1964, Qupperneq 42

Rjarni Sigurðsson:
Surtsey
Og máttug breytast myrkra ból
í morgunstjörnur, tungl og sól.
l’egar eyland lítið rís suður fyrir landi, fylgjumst við alls-
l'ugar með sköpun þ ess og tilvist. Þar er fágætur atburður og
tuikilfenglegur, sem ef til vill rumskar sem snöggvast við lotn-
lngarblöndnum hugmyndum okkar um uppruna jarðar og sköp-
unarsögu. Enn hefur sýnilegt líf ekki tekið sér bólfestu á Surts-
UV, jafnvel sjófuglar eiga sér þar stopulla griða von.
Próðleiksmenn telja, að jörðin liafi fyrst orðið til sem sjálf-
stæður hnöttur fyrir 4000 millj. ára. Vísindamönnum þykir lík-
uí?t, að hún bafi í fyrstu verið alfljótandi eða jafnvel loft-
enndur hnöttur glóandi.
Geisar eirni
og aldurnari,
leikur liár biti
við liimin sjálfan.
Pl við hefðum við frumskeið jarðar setið í þeirri Hliðskjálf,
')ur sein sá of heima alla, hefði jörðin tvímælalaust virzt mikl-
11111 mun óhyggilegri en Surtsey nú. Eldur og eimyrja geisar
uui hnöttinn gervallan, og hvergi örlar á nokkru lífi. Seinna
uúklu kræla á sér örsmáar og ókennilegar lífverur í storkunni,
e kr líklegar til mikils þroska. Annars vegar hraun- og eldspú-
;,;,,Ji fiuibul-gígar, hins vegar ósýnilegt og vanbjarga lífsfrymið.
' 'ukur reginmunur lífs- og tortímingarafla. Þar sýnist liáður
°Jufnari leikur en svo, að nokkur þurfi að draga úrslitin í vafa.
jurðaldir renna.