Kirkjuritið - 01.02.1964, Side 45

90
KIRKJURITIÐ
sanikvæmt þessuni liugsanagangi er það sama og að gera það
sem menn vil ja, í staðinn fyrir að sýna kjarna lýð'ræSisins með'
því að gera það seni rétt er að Guðs boði.
Að kristinni skoðun jjýðir siðgæði sama og lilýð'ni — Jiað
Iiugtak, sem tilvera alls lieimsins livílir á — vilji sköpunarinn-
ar til að fylgja starfslögmálinu, Iivað mennina áhrærir vilja
Guðs. Orðið siðgæði fær kristinn maður ekki mýkt eða linað
nema nieð því að bregðast verkefni sínu. Og bjálp getur liann
þá ekki heldur veilt Jieim, sem til lians koma að fá liana.
Vandamál beimsins eru ekki stjórnmálalegs, liagfræðiiegs eða
Jijóðfélagslegs eðlis, Iieldur siðferð’ilegs eðlis.
Við stöndum frammi fyrir nýjum tímum. Göngum við fram
móti vaxandi heiðindómi, og auknu öngþveiti eða móti kristiu-
dómi í framkvæmd, sem gefur mannkyninu aftur öryggi og
frjálsa sambúð og leysir vandamálin?
Mörkin eru milli þeirra afla, sem vilja afnema Guð og liinna,
sem vilja láta að lians stjórn, láta liann leiða lieiminn. Hvorn
veginn við viljum, er svar okkar til framtíðarinnar. Með Guð
við Iilið getum við mætt livaða örlögum sem vera skal. Við
leiðsögu bans getur Jijóð’ okkar gefið beiminum Jiað, sem öllu
er æðra.
Við biðjum Jiig, Drottiun, lijálpa þú okkur til þess að fara
þinn veg beint fram, svo að einnig aðrir vilji fara hann.
Sigurjón GuSjónsson íslenzkaöi.
Frumvarp um a<i auSvelda hjónaskilnadi, sem nú lij'i'ui' fyrir cnska
þinginu vekur miklar deilur. Kirkjunnar mcnn leggjast ekki aúeins
gegn því að annað' hjónanna geti heinitað skilnað, ef liitt er saklaust
af hjúskaparhroti, lieldur að skilnaður leyfist, þótt hæði hjónin óski
hans — ef ekki cr um hjúskaparhrot að ræða.
A'ý liiblíuþýSing vamtanleg lijá Svíum. — Sænska ríkisstjórnin liefur
nýlega skipað nefnd sérfróðra manna til þess að meta, livort þörf sc
nýrrar Nýjatestamcntisþýðingar iniðað við þýðinguua 1917. Enginn er í
vafa um afstöðu kirkjumálaráðherra. Hann vill hefjast handa og spara
hvorki fé né fyrirhöfn til þess, að Svíar eignist sem vandaðasta þýðingu,
hæði að cfni og orðfæri.
J