Kirkjuritið - 01.04.1967, Blaðsíða 4

Heirnir Steinsson:
Að heyra og hlýða
(Prófprédikun 1966)
Sögusviðið er í’jallið. Á fjallinu stendur Jesús Kristur. U111'
Jiverfis liann í lilíðunum eru lærisveinarnir, og í föruneV11
þeirra fjöldi fólks. I^ristur lýkur máli sínu. AIviiruþriing111
Jiefur ræða lians risið og sorfið lijörtu tiJIieyrenda. Að lokn111
er þögn. En í þögninni brýzt fram undrun mannfjöldans. Hcr
bafa óvænt tíðindi orðið. Þeir, sem komnir voru í góðum lmí?
og af námgirni til að blýða á málflutning spekings eða fróð-
leiksmanns, standa nú liöggdofa. Ekkert liefur gerzt af l)Vl’
sem þeir liöfðu vænzt, lieldur allt annað og nieira. Hánn bef'
ur kennt, — en ekki eins og fræðimennirnir, sem bvarveti1'1
bafa kunnáttu sína á lofti og allir þekkja. Hann hefur ta»»
eins og sá, sem vald hefur. Og áheyrendur finna óljóst, að fr‘l
þessum degi verður ekkert í lífi þeirra með sömu umnierkj
um og fyrr.
Á'
ið
Þessi viðbrögð fólksins eru ekki einsdæmi í sögu Jesu-
þekkar frásagnir er víðar að finna í guðspjöllunum og vl'
ýmis tækifæri. Andspænis orðum Krists og verkum fy^ast
menn undrun og jafnvel óútskýrðum ólta. „Hvílíkur mað111
er þetta,“ segja lærisveinarnir, þegar vindur og vatn hafa 01
ið að beygja sig fyrir honum. Og þegar lamaður maður bcl
fyrirgefningu synda og þar ineð lieilsu sína, skelfist nia1111
fjöldinn og vegsamar Guð, er gefið hefur mönnunum sn ^
vald. 1 viðurvist hins upprisna eru lærisveinarnir einlllr-
febntri slegnir. *
Sjálfur gerir Kristur sér fyllilega Ijóst, að lionum er 'a
vald. Lögmál Móse, opinberunina frá Sínaí, leggur liann úl a^
eigin bætti. Syndir fyrirgefur liann, en bver getur það nclll‘
Guð einn og sá, sem það er af Guði falið? „Hinn Si»lir *’