Kirkjuritið - 01.04.1967, Qupperneq 27

KIRKJURITIÐ
169
j'inlifast tilbeiðslu o<í lotningu guðsþjónustunnar, lirífast af
lelííi Ijóða og laga.
Þær vöktu líka yfir þeim í kærleiksþjónustu lieima fyrir,
s,1|tgu vögguljóð, svæfðu, hugguðu, sefuðu, sögðu og lásu sög-
!'r’ birtu þeim minningar frá sinni bernsku og æsku og tengdu
' nntg kynslóðirnar, brúuðu bilið, sem nú vill verða svo breitt,
sem unga fólkið kynnist í raun réttri annarri veröld en
rri, sem var og slitnar gjarnan úr tengslum við lielgustu
Ve^mæti fortíðar og þjóðarsögu.
annig varð uppeldi ömmunnar jarðvegur þess vermireits,
1)11 S1ðar skóp skáld og listamenn, göfugmenni og stórmenni
!'*! þó ekki síður bina trúu starfsmenn og konur liversdags-
,eikans.
P
Y j11 nu er þetta því miður víðast bvar gjörbreytt bér á landi.
e,<il ömmunnar er rofið og um leið eru ábrif beimilanna
1Verfandi við það, sem var og ætti að vera.
a;r eru yfirleitt liorfnar brott af heimilunum. Þar er ekki
> ‘1Ss fyrir „hornið þeirra“ í fínu stofunni. Móðirin er víðast
jjVa 1 ein. Og það er lienni oft of erfitt, stundum alveg ofviða.
s|^Un.er ;i niiðjum aldri orðin ofþreytt, taugaveikluð, æst í
r| 1111 °íí orðum, vonsvikin og uppgefin. Hraði og glaumur
Hl'V>a >)1,r,lin ^r;i ilenni- Það þarf geysilegan andlegan kraft
Pess að móðir geti vakað, verndað og frætt sem skyldi í
n,laþjóðfélagi. Skólinn getur aldrei tekið að sér blutverk
|,. ' Ur’ ,lil|tverk lieimilisins að öllu leyti, sízt í fjölmenninu,
sem börnin eru að verða lítið annað fyrir kennara en
j. ler 1 bekkjarskrá, persónuleg kynni alll of lítil og áhrif
nnara í blutfalli við það þekkingarleysi á sérkennum ein-
stakl
'ngsins.
.. ^ þar sem enn em þó önimur á heimilum er aðstaðan
°nm,r. 1
v*' J'afa |>ær naumast þá aðstoð kyrrðar og næðis, sem áður
r- Utvarp og sjónvarp taka kyrrlátu stundirnar og hreyta
þ'1 ' ^aum og „show“.
1,1 gefur kannske eitthvað, sumum mikið, öðrum minna, en
f^!,n alll, sem amman gat áður veitt af kyrrlátri helgi og
1 sem vermdi alveg inn að hjartarótunum.
f jl Kert af binum fíngerðasta gróðri mannssálar þrífst í sí-
((|m stornmm og bávaða.