Kirkjuritið - 01.11.1967, Síða 15

KIRKJURITIÐ
413
sein gerist. Vér erum liöndlaðir af Jesú Kristi, um leið og vér
Jatum liann sem Drottinn. Játning kirkjunnar er svar við
sPUrningu lians, sem á undan er komin; „Hvern segið þið
lu>g vera?“ Þessari játningu fylgir önnur, „Vík frá mér,
uerra, því að ég er syndugur maður.“ Báðar þessar játningar
^ela í sér, að vér gefumst Drottni á vald, að vér játum oss
teiÖubúna til þess að láta allar gjörðir vorar stjórnast af
l^ans vilja. Þessa játningu gerum vér of oft, án þess að liug-
leiða nógu rækilega, livað hún felur í sér. Að játast drottni,
■lesú Kristi, er að gefa sig á vald mun meiri ögun, en vér vilj-
l,m vera láta. Hér á ég ekki við þá siðferðislegu ögun, sem
Uiest er á lofli Iialdið, lieldur þá vitsmunalegu ögun, sem kuýr
0ss til þess að kollvarpa fyrri þekkingarfræðilegum Iiugmynd-
uin og þeim liugsanaleiðuin, sem vér höfum tamið oss. Að
Jata Jesúm Kristi sem drottinn vorn, gerum vér ekki án þess
u»t leið að játa vitsmunalegt gjaldþrot vort ekki síður en sið-
Ierðilegt gjaldþrot.
Spyrjum vér nú í Ijósi þessarar játningar, liver séu tengsl
kirkju og þjóðfélags, eigum vér ekki aunað svar betra en það,
Se»i drottinn vor liefur sjálfur gefið með lífi sínu, dauða og
Upprisu. Hér er um mjög yfirgripsmikið efni að ræða, en vér
§etuni komist í snertingu við nokkur undirstöðuatriði, nem-
Um vér staðar við liina þrjá liöfuðþætli Kristsatburðarins,
lnKarnation, krossfestinguna og upprisuna.
a. Inkarnationin tjáir oss, að svo elskaSi Guð heiminn, að
I'ann gaf son sinn eingetinn, til þess að heimurinn mætti frels-
ast fyrir liann. Orðið varð liold, þ. e. leyndardómur guð-
'lónisins tæmdi sig í lífi manns, sem var að öllu leyti liáður
Uiannlegum lífsskilyrðum. Við þessi skilyrði lifði liann og dó
1 ulgjörri lilýðni við vilja Guðs og opinberaði þannig, í liverju
Utennskan er fólgin. -— Inkarnationin ber vitni um órofna
e»Uugu Guðs og heimsins í persónu Jesú Krists, sem er sanu-
Ur Guð og sannur maður. Þessi vitnisburður gerir oss ókleift
Uieð öllu að réttlæta nokkra þá tvískiptingu, sem lýsir einhver
;,liiiörkuð svið mannlegs lífs sem lielg, en önnur sem vanlielg.
lukarnationin mætir þeim, sem játa Jesúm Krist sem droltinn,
jUeð tilkalli til fylgdar við Drottinn um alla stigu mannlegs
»s, og kristinn maður er livergi óhultur fyrir hlýðniskröfunni
við Krist. Þetta algjöra tilkall sviptir um leið hulunni af öll-