Kirkjuritið - 01.02.1968, Side 12

58
KIRKJURITIÐ
Þannig þekktum við hann. Um þa3 bera verk lians vott, er
liann verður að kveðja og leggja frá sér störfin, — kontinn
að skólanum um leið og þess var nokkur kostur heilsunnar
vegna, — í skrifstofunni með skjölin á borðinu, — í ritverk-
inu á miðri blaðsíðu, — þegar lijartað liætti að slá.
Þegar við komum að kistu lians til að kveðja hann, minnist
ég ummæla, er sögð voru um Isleif Gissurarson í Skálholti
einn fyrsta brautryðjanda í skólamálum þjóðarinnar. . . „liann
keniur mér jafnan í liug, er ég heyri góðs manns getið.“
Þau sagði, eins og kunnugt er, lærisveinn hans og fóstur-
sonur Jón ögmundsson hiskup á Hólum, stofnandi fyrsta
skólans á Norðurlandi. — Kristnisagan flytur glögga mvnd
af fóstra lians og læriföður, vitsmunum lians og 1 júfmennsku.
„Hann var liinn ágætasti maður í öllum liáttum,“ segir þar.
Þegar Jón Ögmundsson var spurður, hví liann mælti svo um
fóstra sinn, gaf liann þá skýringu, að hann væri „manna
vænstur og manna hyggnastur,“ . . . því að svo reyndum vér
hann.“
Með þeim sömu orðum og ummælum vihli ég minnast
Þórarins Björnssonar. Hann reyndum við liafa þann mann að
gevma og liér er lýst.
Þórarinn Björnsson var að ætt og uþpruna korninn vir
Norður-Þingeyjarsýslu, fæddur var liann á Víkingavatni í
ííelduhverfi 19. desember 1905. — Þar hafa forfeður hans
húið I aldir fram, — eða á fjórða hundrað ár. -—Foreldrar
hans voru merkishjónin Björn Þórarinsson og Guðrún Hall-
grímsdóttir. — Sótti liann til þeirra gáfur, guðstrú og rót-
gróna menningu, arf þeirra kvnslóða, sem byggt liafa upp
þetta land.
Víkingavatn er stór og mikil bújörð. — Faðir Þórarins „var
ágætlega vel greindur, fróður um margt, prýðilega ritfær og
hagmæltur vel, en lét fremur lítið á því bera.“ (Myndir dag-
anna: Séra Sveinn Víkingur.). -— Móðir lians var hógvær og
hjartaprúð stýrði stóru heimili, manni sínum var hún mikil
stoð.
Þórarinn Björnsson var alnafni afa síns, sem Guðmund-