Kirkjuritið - 01.12.1975, Síða 32

— Oft hefur það gerzt, anzar síra
Jón, þar sem menn voru af mörgu
þjóðerni á slíkum samkomum og ein-
hver talaði tungum, að einhverjir hafa
heyrt talað á sinni tungu og fengið
mikla blessun af. — E. t. v. skildu þeir
þá ekkert annað, sem fram fór á sam-
komunni.
— Og þá kemur það heim við það,
sem segir í Postulasögunni. Þeir
heyrðu talað á sinni eigin tungu, segir
sfra Arngrímur enn.
Síðan fer síra Jón að segja frá því,
að Olav Garcia de Presno hafi einnig
bent á þá hættu, sem tungutali er sam-
fara, þegar áhuginn á fyrirbrigðinu
verður óeðlilegur og ofsafenginn, lítið
annað en æstur tilfinningaþorsti.
— Hann sagði mér líka frá því, að
hann vissi til þess, að illir andar hefðu
talað tungum þar, sem einhverjir við-
staddir skildu. Og þá voru það bók-
staflega formælingar á Guði og öllu
því, sem Guðs er.
— Og hefur slíkt gerzt á kristilegum
samkomum?
— Jafnvel.
— Sterkur er hann sá gamli.
— Það hefur gerzt þar, sem boð-
skapurinn hefur runnið út í sandinn
og orðið viðskila við boðskap Biblí-
unnar, — sem sagt þar, sem Orðið
er ekki lengur grundvöllurinn, heldur
upplifun. Þá standa gáttirnar opnar
fyrir annarlegum áhrifum.
Það, sem hafði kannski hvað mest
áhrif á mig, þegar ég ræddi við þá
menn, sem standa í eldinum þarna
ytra, var það, sem þeir höfðu að segja
frá illum öndum. Þeir eru orðni’- ávo
raunverulegir og áþreifanlegir á Vest-
urlöndum síðustu ár. Okkur þykir ekki
svo mjög undarlegt að heyra það frá
Afríku, að menn séu haldnir illum önd-
um, en það gerist á svo róttækan hátt
í nágrannalöndunum, að það er hroll-
vekjandi.
— Þá er ekki síður þörf á þeirri
gáfu, sem er greining anda, segir síra
Arngrímur.
Síra Jón tekur undir það og segir,
að Olav Garcia hafi rekið út illa anda
í Jesú nafni heima í Noregi a. m. k.
þrisvar sinnum.
— Og þá leikur enginn vafi á um
illa anda eða geðveiki, því að þessir
andar tala og streitast á móti. Þeir
reyna að blekkja og gera allt, sem þeir
geta, til þess að lama þann, sem reynir
að reka þá út. Þeir tala framandi tung-
um. Þeir tala reiprennandi frönsku,
ensku og þýzku án þess að sá kunni,
sem haldinn er. Þeir segjast jafnvel
hafa komizt inn við sprautun og því
séu þeir í öllum Ifkamanum, það sé til-
gangslaust að reyna útrekstur, því að
þeir séu fastir þar. En þá kvað það
einnig koma skýrt í Ijós, að það er
Jesús Kristur, sem er sá sterki. Þar
sem nafn hans er nefnt, þar sigrar
það.
Olav Garcia nefndi einmitt „okkult-
ismann“ eða duitrúna sem einn þeirra
farvega, sem „andaverur vonskunnar i
himingeimnum“ hafa átt inn í það
unga fólk, sem hann hefur komizt i
kast við. Það hefur farið að kukla við
það, sem mörgum hér heima finnst
vera ósköp saklaust, eins og anda-
glas. Djöfladýrkunin er geigvænleg-
Ég held, að nú séu um tuttugu söfn-
uðir djöfladýrkenda í Noregi, enn fleid