Kirkjuritið - 01.12.1975, Blaðsíða 35

komu, hljóti að hafa tekið eftir,
hversu húsfreyja mótsins, Stína Gísla-
dóttir, sleit sér út, ekki aðeins þá
daga, sem mótið stóð, heldur við allan
undirbúning.
— Hún prjónaði m. a. um þrjátíu
eða fjörutíu peysur af þeim, sem
seldar voru á mótsbasarnum, segir
hann. Og ýmsir aðrir starfsmenn móts-
ins, svo sem Gísli, voru á kafi dag og
nótt. Þar var engin miskunn, enda voru
sumir orðnir óskaplega þreyttir. Það
var ekki sízt vegna næturflugsins með
þátttakendur. Þeir komu flestir þrjár
siðustu næturnar fyrir mótið, og þeir,
sem tóku á móti þeim, lögðu sumir
nótt við dag í þrjá sólarhringa. Þeir
v°ru margir, sem sýndu ódrepandi
ðugnað á þeim dögum.
Að sögn þeirra félaga hafa erlendir
mótsgestir sent mótsnefnd um áttatíu
þúsund krónur eftir mótið í þakkar-
skyni, en þeir höfðu áður sýnt hug
sinn til íslendinga og kristilegs starfs
hér á landi af mikilli rausn. Þegar skrá-
setjari víkur tali að því, segir síra Jón,
að safnazt hafi tvær milljónir króna á
tuttugu og fjórum stundum frá móts-
Qestum og samkomugestum. En þar
með er þá talin hálf milljón, er gefin
Vaf til kristniboðs af samkomugestum
a kristniboðssamkomu mótsins.
Aðspurðir segja þeir félagar, að
veittar hafi verið tvö hundruð þúsund
^rónur til mótsins úr ríkissjóði íslands
fyrir atbeina menntamálaráðherra
skömmu fyrir mótið. En áður höfðu
hundrað þúsund krónur verið veittar
fil undirbúningsstarfs í tvennu lagi.
^uk þess hlaut mótsnefnd ýmsar íviln-
anir og fyrirgreiðslu af ýmsu tagi hjá
borgaryfirvöldum. Þannig lánaði
Reykjavík húsnæði til gistingar leigu-
laust, en mótsstjórn greiddi annan
kostnað, er á féll þess vegna. Þá voru
og lánaðir tveir strætisvagnar Reykja-
víkur til að flytja mótsgesti frá flug-
velli og til gististaða næturnar þrjár
fyrir mót, og sitthvað fleira mætti telja
af líku tagi. Um erlenda styrki hefur
hins vegar ekki verið að ræða til móts-
ins. Þess má þó geta, að norrænu
stúdentafélögin veita nokkurn styrk til
að launa skólaprest hér á landi.
Böndin knýtt að nýju
Loks spyr skrásetjari um aðdraganda
stúdentamótsins og samstarf Kristi-
legs stúdentafélags við stúdentahreyf-
inguna á öðrum Norðurlöndum. Og
síra Jón verður enn fyrir svörum.
— Kristilegt stúdentafélag hefur átt
sín blómaskeið og jafnframt daufa
tíma á stundum, en það hefur lifað,
og það þykir mér stórkostlegt. Þegar
ég kynntist því fyrst á stúdentsárum
minum, var það heldur aðgerðalítið.
En það vakti mér spurningar um, hvort
slfk starfsemi væri ótímabær á íslandi.
Ég man, að ég ræddi það við ýmsa,
og það kom í Ijós, að ýmislegt hafði
verið reynt að gera til úrbóta, en til-
raunirnar höfðu leitt af sér hálfgert
vonleysi.
Þetta varð til þess, að ég ákvað að
fara utan á kristilegt stúdentamót sum-
arið 1970. Og þá kynntist ég því, sem
var að gerast á þessu sviði í stúdenta-
heiminum. Það var mikil reynsla fyrir
mig. Á mótinu, sem þá var haldið í
Kristiansand voru um átta hundruð
273