Kirkjuritið - 01.04.1978, Blaðsíða 33

Og blómin sprungu út
Vinarkveðja frá séra Finn Tulinius
.. sem ber fram nýtt og gamalt úr fjársióði sinum.“
Matt. 13, 52.
Ég g
aiov, • enclurrninningu, sem aldrei
um ^15'' var ' einn' af telf terS"
rninsÍT\l/n*ni tn islands’ lands föður
lan , . vorum stödd úti á miðju At-
úti aum dorð í Gullfossi. Ég stóð
roskn' dorðst°kkinn og talaði við
bekkt9 ^°nu’ sem var 9ift einum af
töluðuUstu iistamönnum íslands. Við
vig ^am m’ a- um sálina, og ég sagði
er Qá| f, ”^f við erum hamingjusöm,
ei- 0Di° ar ' iögun eins og skál, sem
Tvejmu yrir öiium áhrifum að ofan.“
inn urn^h010911^ seinna sigldum við
9ekk tM afnarmynnið í Reykjavík. Ég
skernmtii nnar °9 sagði: ”Þökk fyrir
nteð br' pp3 ferð-" Þa svaraði hún
9leyrnfe' r brosi’ sem ég hef aldrei
Alit fré ’’ a’ °9 Þökk fyrir ,,skálina“!“
að skipt 6im deg' bef e9 hugsað mér,
brjc ti^9. megi tilveru mannkynsins í
stundu 9 !l 'f"'ma föðurins frá þeirri
er almáttugur Guð sagði:
„Verði ljós“. Tíma sonarins, þessi
undarlegu 33 ár, er frelsarinn gekk um
hér á jörðu. Og tíma heilags anda,
er við öll, sem eignuðumst heilagan
anda í skírninni, finnum áhrifin að of-
an, ef sálin er opin fyrir því, sem það-
an kemur. „Sérhver góð gjöf og sér-
hver fullkomin gáfa er ofan að og
kemur niður frá föður Ijósanna, en hjá
honum er hvorki umbreyting né um-
hverfingarskuggi.“ (Jak. 1:17).
Þetta varð mér sérstaklega Ijóst á
jóladag 1976. Ég predikaði við há-
messu í Messíasarkirkjunni. Fjölmenn
altarisganga var í guðsþjónustunni, og
barn var skírt. Ung móðir hélt sjálf
barni sínu undir skírn. Hún hafði valið
skírnarsálmana, sem syngja skyldi.
Þá gjörðist það undarlega, að ég
,,fékk“ allt í einu orðin, sem ég átti
að segja við skírnina: „Verið velkom-
in til skírnar í Messíasarkirkjuna. Frá
31