Kirkjuritið - 01.09.1978, Blaðsíða 79

Þeirra talar Jesús orðum, sem hæfa
'Vö Guðs í heild sinni. í Gamla testa-
dfentinu er ísrael ,,hjörð“ Guðs, og
Þannig ávarpar Jesús þá tólf: „Vertu
ekki hrædd, litla hjörð, því að föður
Vðar hefur þóknast að gefa yður ríkið19
^eir eru smækkuð mynd af hinum
verðandi ísrael. Ekki svo að skilja, að
aðrir lærisveinar hafi verið útilokaðir.
^kkert í guðspjöllunum bendir til
Pess að hinir tólf hafi verið lokaður
etagsskapur. Þungamiðju þessa
Sanifélags þarf enginn að fara í graf-
9°tur um: hún er Jesús sjálfur og
Pen, sem honum eru nánastir, en það
®r engin markalína dregin. Hver sem
heyrir kall hans til „iðrunar“ og
'■skiptir um skoðun“ með kenningu
ans að leiðarljósi, er að sönnu með-
lrr,Pr hins verðandi ísraels. Og ókleift
er> á grundvelli heimilda vorra, að
9reina hverjum siðferðilegra ábend-
ln9a hans er beint að mannfjöldanum
Ppinberlega, hverjar hafi verið ætl-
oar blönduðum hópi og hverjar nán-
s|u fylgismönnum. Þessa gerist ekki
e|dur nein þörf. Orðum hans af
P0ssu tæi erbeinttil allrajafnt, hverjir
I erTI þeir eru. Þau innihalda skilyrðis-
,aus fyrirmæli, sem ákvarðast af
s0rnu guðsríkisins. En að því leyti
6|J> einstaklingarnirtaka við þeim og
pe ðst málstaðnum, þá er hinn nýi
v r^fi að verða til, og siðfræði Jesú
Guð^ lo9málið nýja, sem gildir í ríki
sn^v V'^ h^'na a siðfræði Jesú, sem
Um 'n Sr ^nr heim allan, finnum vér
Ijg rnaeii, sem sérstaklega er beint til
I risveinanna sem hvers annars fé-
taHð ' m°tun: ”Þer vitið, að þeir, sem
er að ríki yfir þjóðunum, drottna
yfir þeim, og höfðingjar þeirra láta þá
kenna á valdi sínu; en eigi er því svo
farið yðar á meðal, en sérhver sá, er
vill verða mikill yðar á meðal, hann
skal vera þjónn yðar: og sérhver sá, er
vill yðar á meðal verða fremstur, hann
skal verða allra þræll.“20. Aftur og aftur
kemur hann að þessu. í huga hans var
þetta greinilega grundvallaratriði í
sambandi við guðsríkið. Metnaður
lærisveinanna innbyrðis mun hafa
verið tilefni þessara orða. Vér sjáum í
anda hóp manna, sem þrá að verða
kraftmikill félagsskapur, en hljóta að
fálma sig áfram um hálfrökkur mann-
legra takmarkana. Þeir eru ákafa-
menn; hafa yfirgefið allt vegna mál-
staðarins; það eitt bendir til meira en
miðlungsáhuga. Það er vel skiljan-
legt, aðslíkirmennælu með sérvonir
um að verða leiðtogar samfélagsins
nýja. Ekki var það heldur rangt að
sækjast eftir hlutskipti leiðtogans,
svo fremi menn vildu vera fremstir í
þjónustunni. Væri metnaður til for-
ystu á öðru byggður, þá kom hann
ekki heim við hugmynd Jesú um lýð
Guðs. Þetta atriði undirstrikaði hann
eitt sinn með því að taka að sér það
verk, sem á flestum heimilum var
unnið af þrælum: Hann þvoði fætur
lærisveina sinna.21 „Því að hvor er
meiri, sá sem situr til borðs, eða sá
sem þjónar? Er það ekki sá, sem situr
til bórðs? Enégermeðal yðareinsog
sá, er þjónar.“22 Þetta, að óeigin-
gjörn þjónustasitji í fyrirrúmi, á vísast
ekki einungis við um samskipti ein-
staklinga innan samfélagsins, heldur
og um hlutverk samfélagsins í um-
heiminum. Messíasarhugmynd gyð-
ingafól ísérað Messías ríkti yfirísrael
237