Kirkjuritið - 01.09.1978, Blaðsíða 18

nýju kirkju á Sauðárkróki. Það var
prýðileg kirkja. Prófastur talaði og
hélt mjög fallega ræðu og alvarlega
um prestsstarfið, og var mér mikil un-
un að heyra aftur málróm þessa
manns, sem hafði haft svo mikla þýð-
ingu fyrir lífsferil minn og ég hafði
dáðst að, allt frá bernsku. - Staðar-
ins prestur, séra Árni Björnsson, tók
mér opnum örmum og allt hans fólk.
Hann var þá kvæntur, en móðir hans
og systir voru enn hjá honum. Aðeins
vantaði mig einn. Það var Björn,
bróðir hans, hinn elskulegi læri-
sveinn minn frá Fagraness-árinu.
Hann var dáinn í æsku sinni. - Þótt
176
séra Árni hefði fullt hús af heimafólki
og gestum, var samt bæði ,,húsrúm
og hjartarúrrT fyrir mig.
Prestafundurinn var haldinn í húsi
prestsins, og hófust fundir skömmu
eftir guðsþjónustuna. Prófastur bauð
mig velkominn og samþykkti fundur-
inn að veita mér fundarleyfi og mál-
frelsi. — Ýms mál voru rædd af mikl-
um áhuga og alvöru, og allt fór m£eta
vel fram. Það vartalað um predikun-
arstarf presta og um altarisgöngur,
og síðari daginn var talað um kristi-
legan unglingafélagsskap, og hlotn-
aðist mér sú sæmd að hafa framsögu
í því máli. Var tekið hið bezta undir
málið og rætt um það. Mörg mál fle'r'
voru tekin til umræðu. Síðara daginn
um kvöldið, kom fram tillaga um að
skora á þrjá presta á Austurlandi að
segja af sér, af því að þeir lifðu í ófriði
við söfnuði sína. Voru um það mál all
heitar og alvarlegar umræður og lykt-
uðu svo, að fundurinn samþykkti þá
ályktun að snúa sér til kirkjustjórn-
arinnartil þess að hún gerði það, sem
hún gæti, til þess að kippa þessu í lag-
Fundurinn hélt áfram langt fram a
nótt, og síðast, í næturkyrrðinni, taj'
aði fundarstjóri, séra Zóphónías Pr0'
fastur, að lokum og kvaddi fundar-
menn með fögrum uppörfunar - °9
áminningarorðum og hjartnæmunj
blessunaróskum. Allt var þrungið a
heilagri kyrrð og fjálgleik, og fanns
mér ekkert vanta annað en, að menn
hefðu beygt kné sín saman fyrir Guði1
ávarpandi bæn, í staðinn fyrir óbeinar
bænaóskir. En samt er þessi næt°r'
stund mér ógleymanleg og mjög t°9
ur minning.“
G.ÓI.ÓI.tíndisaman