Ljós og skuggar - 01.01.1903, Qupperneq 10

10
vera aumingi eins og jeg, og geta aldrei gjört neitt
fyrir aðra.“
„Segðu það ekfei, Jóhann," sagði frúin, „guð
dæmir ekki á sama hátt og mennirnir dæma.
Hann krefst þess ekki af þjer að þú gjörir neitt
þessu likt, en hann vill að við öll, hvert um sig,
gjörum það, sem við getum.“
„En jeg get ekkert gjört,“ sagði Jóhann sorg-
bitinn.
„Þú getur beðið guð. Þú getur verið glaður
og vingjarnlegur heima hjá þjer. Við vitum annars
aldrei, til hvers guð ætlar okkur.“
„Jeg er svo hræddur núna, þegar pabbi fer að
koma heim.“ Sagði Jóhann litli, og brá sorgar-
skugga yflr andlit hans.
„Jesús segir: „óttastu ekki, jeg er með þjer.“
Jesús hjálpar þjer, Jóhann litli.“
„En hugsið þjei' yður, ef hann fer aptur að
berja hana mömmu, mjer er ómögulegt að horfa
á það.“
„Mundu eptir því, barnið mitt, að ekki eitt
hár á höfði okkar er skert án guðs vilja."
III.
Steinn sat í fanga klefa sínum kveldið áður
en hann átti að yfirgefa fangeisið eptir 8 ára dvöl
þar. Hann var á að gizka 40 ára að aidri. Hann
hafði reglulegt andlitsfall og falleg blá augu, Hann