Tjaldbúðin - 01.01.1898, Síða 6

— 4 —
íslandi, þá mynduðu Winnipeg fslendingar söfnuð,
sem nú ber nafnið: “Hinn fyrsti lúterski söfnuður
í Winnipeg.” Þessi söfnuður tók sjera Halldór
Briem fyrir prest vorið 1882. Hann var prestur í
Winnipeg í þrjá mánuði, áður en hann fór heim til
Islands. Yið burtför hans voru íslendingar í Vest-
urheimi prestlaUsir með öliu í heilt ár.
Eptir dauða sjera Páls kölluðu söfnuðir hans til
prests sjera Hans B. Thorgrímsen. Ilann kom til
safnaðanna 1883 og var prestur þeirra þangað til
1886, að liann tók “kall frá norskum söfnuðum í
Sioux Palls, Dak., og þar í grendinni,” og flutti
þangað suður.
Meðan sjera Hans B. Thorgrimsen var einn
prestur Vestur-Islendinga, komu fram tvö þýðing-
armestu mál þeirra: Kirkjufjelagsmálið og skóla-
málið.
Sjera Ilans er höfundur “Ilins ev. lút. kirkju-
félags Islendinga í Vesturheimi.” Um þetta farast
“Sameiningunni ’ þannig orð : Sjera Ilans Thor-
grímsen gekkst “fyrir því, að íslenzku söfnuðirnir,
sem myndazt höfðu hjer í landi, gengu í eitt fjelag,
mynduðu allir eitt íslenzkt, iúterskt kyrkjufélag.”
Á safnaðarfundi í Víkursöfnuði “iagði hann það til,
að söfnuðurinn kysi neínd manna, til þess í samein-
ingu við nefndir frá öðrum söfnuðum að semja
frumvarp til kirkjufjelagsiaga. I þá nef'nd voru
kosnir : Sjera Ilans Thorgrimsen, Ilalldór Reykja-
lín, Frb. Björnsson, Ilaraldur Þorláksson og Jón
Pálmason. Þetta leiddi til þess, að mönnum kom