Sjómannadagsblaðið - 06.06.1938, Qupperneq 9

ÚTG. SJÓMAN N ADAGSRÁÐIÐ
REYKJAVÍK - 6. JÚNÍ 1938
Sjómannadagurinn.
Sjómannadagurinn er í dag. Dagurinn, sem ís-
lenzku sjómennirnir hafa bundizt samtökum um
að helga sér og halda hátíðlegan í því tilefni. Á
þessum degi munu allir íslenzkir sjómenn, eða
fulltrúar þeirra, mætast sameinaðir til að vekja
þjóðina til meðvitundar um starfssvið sjómann-
anna og lífskjör þeirra og gildi í þjóðfélaginu.
Sjómannadagurinn hlýtur, hvað snertir ís-
lenzka sjómenn, að teljast merkasti viðburður
ársins; tímamót, sem marka ný viðhorf og veita
nýjum straumum og fjörgandi áhrifum, ekki
einungis í þau félög, sem að deginum standa,
heldur og líka í þjóðlífið sjálft, og mun vonandi
verða upphafið að því, að áhrifa sjómannanna
gæti meira í íslenzku þjóðlífi hér eftir en hing-
að til.
Því verður ekki á móti mælt, að afkoma og
velmegun þjóðarinnar byggist að mestu leyti
á sjómannastéttinni. Þau verðmæti, sem sjó-
mennskan, fiskveiðarnar og siglingarnar, færa
þjóðarbúinu, eru hlutfallslega svo mikil, borið
saman við annan atvinnurekstur, að án þeirra
gætum við tæplega lifað neinu menningarlífi í
landinu, og iðnaður og bæjalíf myndi illa þríf-
ast. —
Þegar litið er á þann skerf, sem sjómennirn-
ir með striti sínu og áhættu hafa lagt til lands-
ins heilla' en hins vegar á það, hve lítið hefir
verið fyrir þá gert, þá er ekki hægt að segja
að sjómennirnir hafi fengið þann sess, sem þeim
ber, eða hlotnast sú viðurkenning, sem þeir eiga
skilið. IJr þessu vilja sjómennirnir fá bætt, þeir
vilja ekki vera neinar hornrekur meðal lands-
manna.
Að sumu leyti er sökin sjómannanna sjálfra,
þeir hafa ekki verið nógu vakandi fyrir sinni
eigin velferð og áhrifum í þjóðfélaginu. Sjó-
mennirnir hafa allt til þessa verið sundraðir og
ekki nægilega á verði, þegar um velferð þeirra
hefir verið að ræða, eða tækifæri til að vekja
eftirtekt á óskum sínum og þörfum.
Samtök sjómanna og kröfur í sambandi við
sjómannadaginn verða ekki öðru vísi en svo,
að allir eiga hægt með að sameinast um þær,
hvar í flokki sem þeir standa. Samvinnan um
sjómannadag er að því leyti sérstaklega athygl-
isverð, að allar greinar sjómannastéttarinnar
undantekningarlaust taka höndum saman til að
gera sjómannadaginn sem hátíðlegastan, og til
að vinna að menningarlegum umbótamálum
stéttarinnar, án þess að taka minnsta tillit til
frábrugðinna skoðana á öðrum sviðum.
Sjómennirnir óska einskis fremur en að búa
í sátt og samlyndi við aðra landa sína, og þeir
munu alltaf, eins og hingað til, vera allra manna
fúsastir til samvinnu um framgang góðra mál-
efna og heppilega lausn vandamála. En sú stétt,
sem er raunverulega stoð þjóðfélagsins, og sem