Sjómannadagsblaðið - 06.06.1938, Qupperneq 55

SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
ræsunar og skiptingar aðalvéla og sem sogloft
í loftþjöppur aðalvélarinnar.
1 skipinu er ennfremur lítill eimketill, sem
kyntur er með olíu og notaður til þess að hita
upp skipið og knýja varaloftþjöppuna.
Eldsneytisforðinn er geymdur í botnshylkj-
um, og er hann nægur til þess að koma skipinu
30000 sjómílur með fullri ferð.
Eldsneytiseyðslan var 165 grömm á IHK á
klst., og er þar með talin eyðsla hjálparmótor-
anna. Öll eyðslan á klst. varð því með fullri ferð
0,165 - 2500 =• 412,5 kg. á klst. Þar með er þó
ekki talið það eldsneyti, sem fór til þess að hita
skipið upp.
Þegar ,,Selandia“ var 12 ára gömul, var skýrt
frá því í tímaritum að hún væri búin að sigla
600000 sjómílur, og í þessi 12 ár hefði hún legið
í höfn vegna vélaviðgerðar aðeins í 10 daga;
og meðalhraðinn hafði verið 10,9—11,0 mílur á
kl.st., eldsneytiseyðslan alltaf farið minnkandi
og væri komin niður í 140 g á IHK á kl.st.
Til þess að gefa lesandanum nokkura hug-
mynd um þá vegalengd, sem ,,Selandia“ var bú-
in að sigla þegar hún var 25 ára, getur ef til
vill lítið dæmi verið skýrast.
Vegalengdin, sem hún hefir farið á sinni
venjulegu siglingaleið í einni ferð, er 22000
sjómílur og þessa vegalengd fór hún 55 sinn-
um á 25 árum, en það er um það bil sama sem
að hún hefði farið 55 sinnum kringum jörðina á
25 árum.
Síðan ,,Selandia“ var byggð, hafa dieselmótor-
arnir tekið stórfelldum breytingum. Mótorar,
sem nú eru settir í skip af sömu stærð og
,,Selandia“, taka mun minna rúm í skipinu; þeir
eru um 30% léttari, 44% aflmeiri og knýja
skipið 32% hraðara en mótorinn, sem smíðað-
ur var í ,,Selandia“ árið 1912.
Á aldarfjórðungsafmæli mótorskipanna
minntust ýms erlend blöð og tímarit þeirra
manna, sem hrundu þessu mikla framfara- og
menningarmáli í framkvæmd, með aðdáun og
þakklæti, og er það sízt að ástæðulausu, því
sannarlega á mannkynið þeim mikið að þakka.
En þegar um þetta mál er rætt og ritað, má
ekki gleyma stétt manna, sem vissulega hefir
lagt sinn skerf, og hann ekki minnstan til gengis
dieselmótorskipanna; það eru vélstjórarnir. Ein-
hverjum, sem ekki þekkir starf vélstjóranna,
mun nú ef til vill detta í hug að spyrja: Hafa
vélstjórarnir lagt nokkuð til þeirra mála? Þeir,
sem ekki hafa annað að gera en að láta vélarn-
ar snúast. — Það er rétt, þeir verða að láta
vélarnar snúast, en þar með er þeim fengið það
vandasama hlutverk, að sigra þá daglegu erfið-
leika, sem fyrir koma, þegar vélarnar fara að
B.b. aðalvél
í „Selandia“.