Sjómannadagsblaðið - 01.06.1996, Síða 78

78
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
mér á að bæta 24% verðskerðingu
við veiðileysið og því fór ég ekki á
bátinn aftur.
Þá lá leið mín um borð í togarann
Sigurð til Arinbjörns Sigurðssonar
skipstjóra og mun það hafa verið
1967. Þar undi ég hag mínum vel og á
Sigurði var ég allt til þess tíma er
hann var sendur erlendis til þess að
breyta honum í loðnuveiðiskip. Oft
var mikið fiskirí á Sigurði og einu
sinni fiskuðum við 560 tonn á níu
dögum, einkum þorsk.
En þegar skipið var sent erlendis
vegna breytingarinnar tók við um
fjögurra mánaða hlé hjá mér frá sjón-
um. Þann tíma starfaði ég að dýpk-
unarframkvæmdum, fyrst inni í
Sundahöfn og þá í Grindavík.“
Árin á Engey
„Nú var komið fram á árið 1974 og
kom þá til landsins hin nýja og glæsi-
lega Engey sem Hraðfrystistöðin í
Reykjavík átti og fékk ég pláss þar
um borð. Skipstjóri var Árinbjörn
Sigurðsson, sem ég þekkti vel frá ár-
unum á Sigurði.Á Engey var ég svo
sleitulítið síðan, en var þó í tvö eða
þrjú ár á togaranum Otri, sem ísfélag
Hafnarfjarðar átti, meðan Engeyjan
var erlendis þar sem hún var lengd.
Við fiskuðum vel á Otri og ég minnist
tímans þar um borð með ánægju. En
1980 brotnaði vélin í Otri og sama ár
lá leið mín á ný um borð í
Engeyna. Skipstjórar á Otri
voru þennan tíma m.a. þeir
Gunnar Auðunsson og Jó-
hann Guðmundsson og
fleiri ágætir menn.
Minnisstæðast frá síðasta
sjómennskuári mínu er ferð
Engeyjar með 84 björgun-
armenn vestur á Isafjörð
vegna snjóflóðsins í Súða-
vík á fyrra ári. Við hreppt-
um slæmt veður og til marks
um það er að þegar við fór-
um frá Reykjavík gekk
skipið 13 mílur allt að Látra-
bjargi, en eftir það var ferð-
in ekki nema 7 mílur. Ekki
segi ég að ég hafi ekki séð
verra veður en vegna allra
þrengslanna um borð í skipinu varð
þessi ferð ógleymanleg.
En nú var tekið að styttast í sjó-
mannsferli mínum, þar sem áhöfn-
inni á Engey var sagt upp þann 13.
desember 1994 vegna hagræðingar
og skipið sent út til breytinga. Því var
það að hinn 9. janúar á fyrra ári geng-
um við skipsfélagarnir frá borði og
þar með var sjómennskuferli mínum
lokið.
Því á ég nú heldur náðuga daga
heima við en á mér nóg áhugamál og
iðka margt mér til afþreyingar — til
dæmis vinn ég við að læra bókband
og útskurð og hef mikla ánægju af
því. “
„Hef aðeins kynnst
góðum mönnum“
„Þegar ég lít yfir langan sjómanns-
feril verð ég að segja að ég hef verið
heppinn og að ekkert alvarlegt hefur
komið fyrir mig. Ég hef verið með
alls konar mönnum og ekki reynt
nema gott af hverjum og einum
þeirra þótt sumir væru sagðir vera
gallagripir. Hafi slíkt borið á góma
hef ég aðeins sagt að þeir menn hafi
þá verið sjálfum sér verstir og ekki
haft fleiri orð um það.
En ég læt mig hagsmunamál sjó-
manna miklu varða og gæti flutt langt
mál um þau efni. Þar á meðal er sú
„hagræðing“ sem talin er vera í fækk-
un áhafna skipanna. Þessi fækkun
hefur orðið til þess að slysatíðnin
hefur aukist mikið. Því veldur ekki
síst hve tíðum menn verða að hlaupa
yfir rennuna á skuttogurunum í
vondum veðrum og með miklu
þyngri veiðarfæri en áður þekktist.
Þá skyldu menn gá að því að þegar
búið er að fækka um tvo háseta þá
hækkar hlutur skipstjóra út sex millj-
ónum í sex milljónir níu hundruð og
tuttugu og þrjú þúsund. Aðrir dauðir
hlutir hækka og samkvæmt því — há-
seti sem hafði þrjár milljónir fær nú
þrjár milljónir fjögur hundruð fjöru-
tíu og eitt þúsund. En hagræðingin
byggist á því að tveir hásetar verða
atvinnulausir og fara á atvinnuleysis-
bætur og það kostar sína peninga.
Því fari svo að þessir tveir hásetar fái
einhverja íhlaupavinnu iækka laun
hinna að sama skapi. Upphæðin
verður því á endanum ámóta og sú
sem greiðslur útgerðarinnar áður
voru, nema hjá þeim sem hæstir eru á
launaskrá. En aðallega er þessi hag-
ræðing gerð af þeim ástæðum að afli
minnkar og yfirmennirnir krefjast að
halda sama kaupi og þeir áður höfðu.
En það hindrar ekki að útgerðar-
menn bendi á að laun háseta hafi á
árinu hækkað um svo og svo mörg
prósent. Það er meðal annars þessi
þróun sem mér finnst illþolandi þessi
dægrin og fleira vildi ég gjarna nefna.
En þá yrði þetta viðtal öllu lengra en
í upphafi stóð til.“

SPARISJOÐUR HAFNARFJARÐAR
Sendum öllum sjómönnum árnaðaróskir
á hátíðisdegi þeirra