Blanda - 01.01.1940, Side 79
JlUy* VU. (U+.liu
77
izt: „Epter Eyolf C [í] vaömalum" (þ. e. hundraö
i vaðmálum). Samkvæmt Flateyjarannál ár 1358,
:sem þá getur m. a. um útkomu Þorsteins Eyjólfs-
sonar „frá Urðum“ með hirðstjórn um NorÖlend-
ingafjórðung', er þessi Eyjólfur (í UrÖamáldaga) án
efa faÖit' Þorsteins, og er þá klausan um vaÖmáia-
.gjöfina „eptir Eyjólf“ frá tímum Jóns biskups skalla,
e'Öa frá árunum 1358—1391, þó aÖ hún korni raun-
ar á eptir klausunni um testamentisgjöf Ásu, konu
Lopts Þói’öarsonar1 *), og hrossgjöfinni „eftir Brynj-
■ólf“2). Eyjólfs þessa er ekki getiö í Uröamáldaga
Péturs biskups Nikulássonar úm 13943) né öörum
Urðamáldögum síðan, og er þetta því varla Eyjólf-
ur Arnfinnsson yngri, sonarson Þorsteins lögmanns.
Eyjólfur „bóndi“, sem nefndur er í Grýtubakkamál-
dögum 1394 og 14314) og er látinn fyrir 1394, hlýt-
nr einnig að vera Eyjólfur, faðir Þorsteins lögmanns,
því að þeir feðgar eignuðust Grýtubakka.
Vegna þess, aö nöfnin Arnfinnur og Ólöf5) konia
fram á næstu niðjum Þorsteins lögmanns, má telja
v'st, þar sem þau nöfn skiptast hvergi á í öðrum
kunnum ættum, að foreklrar Þorsteins lögmanns hafi
verið Eyjólfur Amfinnsson og Ólöf Björnsdóttir,
Þorkelssonar, sem nefnd eru í Hólabiskupaættum6),
') Loptur þessi er bóndi Ásu Eiríksdóttur frá Sval-
barði og muri ÍíróSir Kristínar (d. 1375), húsfreyju Þor-
steins lögmanns á Urðum og er látinn fyrir 1390 (sbr.
Llöndu VI, bls. 37S—379, n.m.).
2) Mun vera Brynjólfur ríki á Ökrum (d. 1381).
3) D.í. III, bls. 511—512.
4) D.t. III, bls. 571; IV, bls. 467.
5) Dóttir Steinunnar, dóttur Ingibjargar Þorsteinsdótt-
ur lögmanns, hét Ólöf (D.í. III, bls. 481).
6) tslendinga sögur (Kh. 1843) I, bls. 357.