Blanda - 01.01.1940, Page 86
84
i'ö í UrfSamannaætt bendir einmitt helzt á göfugustu
goÖor'Ösmannaætt landsins, sem vanizt hafÖi á a'c5
skreyta sig með nöfnum útlendra höf'ðingja úr kon-
unga og jarlaættum. En þaÖ er ætt Oddavcrja, sem
bæði töldu sig í ætt við fornkonunga, Dana og Norð-
mannakonunga og voru í frændsemi og vináttu við
Orkneyjajarla. Arnfinnur hét son Þorfinns hausa-
kljúfs Orkneyjajarls, Torf-Einarssonar. Og úr
þeirri ætt er sennilegast, að Oddaverjar hafi krækt
i Árnfinnsnafn þetta. Arnfinnsnafnið hélzt lengi í
Noregi og í Hjaltlandi.
Arnfinnur Arnason, bróðir Þjóstai's, er nefndur
5. maí 1324 í Dali i Sogni (Dipl. Norv. I., nr. 174,
bis. 149) og Arnfinnur Þorfinnsson, lögréttumað-
ur í Hetlandi (þ. e. Hjaltlandi) er vottur á Þing-
velli í Hetlandi 19. maí 1307 (Dipl. Norv. I, nr.
109, bls. 97). Sennilega er hann af ætt Orkneyja-
jarla. En hvorugur þessara manna hefir íslenzkur
verið.
Þess er hér áður getið, að Þorsteinn lögmaður
telur Grund í Svarfaðardal beztu jörð sína norðan-
„20 hundruð vöru eða kúgildi i Gi'ýtubakka hjá Ormi
biskupi" (D.f. II, nr. 512, bls. 788—789). En þar sem þessi
hluti Grýtubakka er þá orðinn eign Hóladómkirkju, bend-
ir það til hins, að Grýtubakki hafi þá heldur gengið söl-
um en erfðum. Þó gætu skipti þessi milli ættar Stefáns
ábóta og Urðamanna bent á nokkurn skyldleika þeirra,
t. d. á þessa leið:
Sighvaturí Þóröur kakali - Úifur - [Gunnlaugur - Stefáu ábóti]
Sturluson 1 Steinvör - Sturla - [Arnnnr.ur - Eyjólfur á Urðumj
Sennilegt þykir, að Úlfur Þórðarson hafi verið föður-
faðir Stefáns ábóta, eða Stefán kannske dótturson Úlfs,
en Gunnlaugur, faðir Stefáns, þá kannske son Hafliða
prests (d. 1279) Ólafssonar í Möðrufelli, Jónssonar þar,
Eyjólfssonar ábóta, Hallssonar ábóta, Hrafnssonar?