Blanda - 01.01.1940, Side 366
364
sterka og Járngerðar Þórðardóttur úr Bæ).
Flateyjarannáll nefnir Ögmund Þórðarson úr
Bæ og getur þess, að Gizur galli (Bjarnarson)
fékk Þuríðar dóttur Ögmundar 1313 (Annál-
ar-, útg. Gústavs Storms, bls. 392). Svalberð-
ingar hafa þekkt einhverja hálfrotna skræðu,
sem sjáanlega hefir geymt rytjur af karllegg
þessum frá Hriflu Þorsteinssyni til Ögmundar
í Bæ, þar sem Guðbjartur faðir Ásgríms prests
á Bægisá (d. 1399) hefir verið talinn Ögmund-
arson úr Bæ, sem þeir hafa ge.rt úr „Vermund
(kögur!) úr Færeyjum", og ort síðan í eyð-
una, sem virðist hafa verið í inu forna hand-
riti, unz þeir komu að nafni Hriflu Þorsteins-
sonar frá Borg, sem einhver 16. aldar afskrif-
ari hefir gert að Helgu fögru Þorsteinsdóttur,
systur Hriflu (sbr. P. E. Ó.: Saga íslendinga
V, bls. 301, og hafði ég athugað þetta þegar
1915 eða fyrri, þótt ég hafi ekki getið þess á
prenti). Það er auðvitað, að á 16. og 17. öld
vissu menn á íslandi ekkert um færeyskar ætt-
ir fram til ársins 1000. Dr. J. Þ. getur þess í
sögu Magnúsar prúða, Rvík 1895, bls. 3, að
(„færeyska") ættartalan til Helgu fögru sé
„óviss“ (sbr. Ártíðaskrár, bls. 229). Og það er
hún í meira lagi. Að 17. aldar menn töldu fyrr-
nefndan „Vermund úr Færeyjum Loðins-
son“(!) föður Guðbjarts eldra, bendir á, að
það sé mislestur þeirra úr nafni Ögmundar
Þórðarsonar úr Bæ, sem in forna ættartala hafi
einmitt talið föður Guðbjarts, föður Ásgríms
prests, föður Guðbjarts flóka, föður séra Þor-
kels í Laufási o. s. frv. Á þessa Bæverjaætt
benda m. a. nöfnin: Böðvar, Erlendur, Kol-
beinn, Magnús, Þórður og Ögmundur, er fram