Eimreiðin - 01.01.1926, Qupperneq 22

18 STJÓRNMÁLASTEFNUR EIMREID'N
hinna, sem eru verulega óánægðir með sitt hlutskifh 1
lífinu.
Ég hygg því, að áhrifum stéttaskiftingarinnar á myndui1
stjórnmálaflokkanna sé rétt lýst þannig, að mismunandi at'
vinnuhættir mynda misjafnlega góðan jarðveg fyrir þroun
þeirra lyndiseinkenna, sem ráða flokkaskiftingunni. EðlileS
tilhneiging til að »halda hópinn* eða fylgjast með starfsbraeðr-
um sínum kemur svo til viðbótar.
Hugsjónir íhaldsflokksins. Það leiðir af framansögðu’
að hugsjónir íhaldsflokksins um þjóðskipulagið eru í ölln111
verulegum atriðum hinar sömu og hugsjónir þeirrar frjálslyndu
stefnu, sem hann er beint framhald af. Aðalhugsjónin er
að þjóðfélagið verði samsafn sem flestra sjálfstæðra og frjálsr3
einstaklinga, sem hver fyrir sig geti haft sem óbundnastar
hendur til þess að efla farsæld síns heimilis og þar með al\5
þjóðfélagsins, öðrum að skaðlausu. Til stuðnings því, að óskir
í þessa átt séu fjarri því að vera draumórar, getur flokkurm11
vísað á þá staðreynd, að hér á landi hefur efnahagur þjóðar'
innar tekið stórkostlegri framförum, miklu meiri en nokkur
maður hafði búist við, eftir að einstaklingsfrelsi á sviði e|
vinnuveganna var fengið. Leysing vistarbandsins, sem marS‘r
voru hræddir við, losaði vinnuafl þjóðarinnar úr viðjum, sV°
að nú er afkastað miklu meiru á mann en áður. Frjálsrm*1
til að velja sér þá atvinnu, sem beztan gefur arðinn, heflir
borið mikinn efnalégan ávöxt. Hinsvegar er enn þá nóg ver^
efni fram undan fyrir framtakssemi einstaklinganna, sérsta
lega í þessu strjálbygða landi með miklum ónotuðum ^
uppsprettum bæði á landi og í sjó. Framtíð íhaldsflokks111;
veltur á því, að þeir einstaklingar verði nægilega marSir
þjóðfélaginu, sem fá lífsskilyrði til að beita þannig kroftun’
sínum og njóta ávaxtanna af iðju sinni þannig, að frjálslynd
verði þeim kærara heldur en það stjórnlyndi, sem býður
á deildan verð án nokkurrar verulegrar vonar um bs^an
efnahag.
Jón Þorlákssoti■