Eimreiðin - 01.04.1926, Qupperneq 34

114
STJÓRNMÁLASTEFNUR
EIMREIÐlN
stétt landsins með þrælkun þessari. Eftir á hefur sannasí, að
útgerðarmenn græða líka á breytingunni. Hásetarnir vinna
meira og betur, er þeir fá að njóta skaplegrar hvíldar. Og nU
vilja þeir ekki missa vökulögin fremur en sjómennirnir.
2. Á þingi í fyrra bar íhaldsstjórnin fram frv. um hina
svonefndu ríkislögreglu. Tilgangurinn sá að æfa liðskost, sent
nota mætti til að bæla niður kröfur verkamanna. Allir íhalds'
menn í neðri deild studdu málið, en allir Framsóknarmenn
beittu sér á móti, enda sofnaði það hálfútrætt. Það hefð1
verið ægilegt skipulag, að stór-atvinnurekendur hefðu fyr^
beitt slíkri hörku við starfslýð kauptúnanna, og síðan veri^
hægt með vopnuðum liðsafla að halda þeim til vinnunnar, e
þeir hefðu viljað leita sér mannúðlegri starfshátta. Um lel^
og Framsóknarmenn gengu af »hernum« dauðum, komu þeir
með frv. um sáttasemjara. Það náði fram að ganga, og hefnr
sáttasemjaranum tekist að jafna allar vinnudeilur síðan hann
tók til starfa.
X. íþróttir:
Á þingi 1923 bar Framsóknarmaður í efri deild fram fl _
lögu um sundhöll við Reykjavík. Skyldi leiða heita vatnið frö
Laugunum heim að bænum, og gera þar yfirbygða sundlauSr
sem vera hlyti hinn mesti afl- og heilsugjafi fyrir höfuðstaðar
búa. Jón Magnússon og fylgilið hans beitti sér móti málinU
og eyddi því um sinn. Á þingi 1926 unnu Framsóknarme,lU
í neðri deild að því, að fá komið upp íþróttaskóla fyrir lan^1
alt, í sambandi við Laugaskólann, en allir íhaldsmenn beH11
sér gegn framkvæmd þess.
Verkin hafa talað. Dæmi þessi, tekin nokkuð af handahófi, sýn3
stefnu Framsóknarmanna og aðstöðu til íhaldsstefnunnar. FralT!
sóknarmenn vilja, að þjóðin verði alfrjáls, og einstaklingarr”r
andlega og efnalega sjálfstæðir. íhaldsstefnan er hagsmunasanl
tök efnastéttanna. Mennirnir eru þar gerðirað þjóni fjármunannaj
Framsóknarstefnan er að vísu að hálfu leyíi hagsmunasamban
miðstéttarmanna, en um leið er hún hugsjónasamband, sem v'
gefa öllum nýtum kröftum í þjóðfélaginu skilyrði til að þr°a
Hún lítur fjármagnið sem þjón mannanna. Þess vegna láta Frarn
sóknarmenn sér ekki nægja að rækta landið, bæta húsakyn
og lífsskilyrði í sveitinni, þar sem meginhluti flokksmannan