Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1926, Blaðsíða 37

Eimreiðin - 01.04.1926, Blaðsíða 37
ElMREIÐIN ÁSTARHÓTIN 117 'an9an vinnutíma. Að honum loknum var sofið, sofið stutt, en fast. Og nú var liðinn vikutími síðan Þorgerður og Oskar komu a^ Hraunsmúla, og Þórði leizt ekki á blikuna. Hann hafði aHrei séð slíkt, aldrei getað órað fyrir þvílíku háttalagi. Það v°ru. í fám orðum sagt, ástaratlotin, faðmlögin, kossarnir, sem fói-ði blöskruðu gersamlega, þar var hvorki þrot né endir á. ;PPi í hlíð var faðmast, þetta klukkustund í einni lotu. Úti a Bjarghóli lágu þau í brakandi þurki og kystust. Uppi á ^esthúsvelli endurtekinn sami leikurinn, jafnt fyrir allra sjón- am- Ræki hann höfuðið í svip inn í baðstofu um miðaftans- ey*ið, til að gá á klukkuna, small í kossum þar líka, svo að °rður hröklaðist öfugur fram göngin, án þess að hafa séð 1 fulls, hvað vísirunum á sigurverkinu leið. Og er kvöld var °>nið sátu hjónaefnin í legubekknum í gestastofunni, — sami Vainingsviðurinn og áður. Hvíldu nú þarna líkt og dösuð af °Ssum dagsins. Haumast höfðu þeir tengdafeðgarnir tilvonandi talast við Um nokkurn hlut, nema hvað þeir mintust stuttlega á veðrið Um bað leyti dagsins, sem Óskar kom á fætur, venjulega um hadegið eða úr því. j ^n Þórði svall móður, og gremjan gróf um sig, og það Utln hann á sér, að þannig mundi hann varla geta setið á <aPsmunum sínum, senn hvað liði. ^igþrúður kona hans sá hvað honum leið; hún þekti skap 5lls af náinni viðkynningu og var sárhrædd um, að hann 111 að hlaupa á sig og slöngva fram ótilhlýðilegum orðum, hi kyn i **v' iu au\ja a oiy uy oiuuyva iic4íh 2ar minst varði, ef þessu yndi fram. , ^ví Sigþrúði fanst — hún gat ekki að því gert — henni anst blíðuatlotin full-þrálát og tímafrek, svona um hásláttinn. . alítið mundu þau þó voltur mikillar einlægni, ástar og ham- ln9iu og áttu, ef svo væri, mikinn rétt á sér. tn verst var, að hennar glögga móðurauga gat ekki séð gjj Hssu, hvort Þorgerður væri fyllilega ánægð, þrátt fyrir Hn miklu og voldugu ytri tákn ástarinnar. — kvöldið skálmaði Þórður inn í búrið til konu sinnar. ‘Hvernig lízt þér á aðfarirnar, kona?« spurði hann og blés 10 hart.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.