Eimreiðin - 01.04.1926, Qupperneq 72

152
SÁLRÆNAR LJÓSMVNDIR
eimreiðint
svo skýr. En ég hélt áfram að efast. Frú Ágústa Svendsen
var hálf hissa á því, að ég skyldi ekki trúa sér, og spurfr
mig, hvort ég gæti þá ekki séð sama ættarmótið á þessan
mynd og á andliti einnar systur minnar, er hún tilnefndi-
Kvaðst hún oft hafa haft orð á því við frú Louise, dóttur
sína, hve mjög þessi systir mín líktist Sólrúnu ömmusystur sinni-
Eg fann, að þetta var satt. Ég fór með myndina og har
hana saman við andlit systur minnar. Þá minkaði efi minn
að mun og tortrygni gagnvart frú Svendsen. Mági mínum oS
elzta syni þeirra hjónanna fanst konu-andlitið í fyrstu svo
systur minni, að þeir spurðu mig, hvort ég hefði fest mynd a^
henni framan á handlegginn á mér.
Að ráði eins vinar míns lét ég ljósmyndara taka mynd a
þessu konuandliti einu, og þá mynd sendi ég austur í Reyðar'
fjörð, þar sem Sólrún hafði átt heima. Ég kvaðst hafa eisnas*
mynd þessa og mér væri sagt, að hún myndi vera af e,n'
hverri konu í ætt minni; meira sagði ég ekki og ekkert um>
hvernig myndin væri til komin. Ég bað um, að myndin vsrl
sýnd eldra fólki þar eystra. Eftir nokkura mánuði fekk e3
það svar, að stöku menn þar eystra, sem komnir væru á e|rl
ár, þættust þekkja myndina, og segðu þeir hana vera af So'
rúnu Sigurðardóttur ömmusystur minni, eða að minsta kosh
líkjast henni. Sjálfur bréfritarinn kvaðst þó ekki viss um>
hvort hún væri heldur af Sólrúnu eða Ragnhildi ömmu minnl
(móður Níelsar Eyjólfssonar föður míns). Sagði hann þeirn.
hafa svipað nokkuð saman. En undrandi bætti hann þessa^1
spurningu við: »En hvernig er ljósmynd af henni til orðm-
Hún var dáin löngu áður en farið var að taka ljósmyndir her>-
það veit ég fyrir víst«.
Þeirri spurningu hans svaraði ég ekki fyr en ég heimso
hann sjálfan sumarið 1918. Þá fór ég allvíða um Austfirði oS
nokkuð um Fljótsdalshérað. Varð þá víða rætt um myndjnfj
Meðal þeirra, sem kváðust þekkja hana, var Ólöf tengdamo
]óns Bergssonar á Egilsstöðum. Ekkert lét ég hana vita V
en eftir á, hvernig myndin væri tilkomin. Hún kvaðst a
þekt vel ættfólk mitt þar eystra, þar á meðal Sólrúnu.
ein í Reyðarfirði gáfu mér skriflega yfirlýsingu, og pronta
hana hér með, ásamt vottorði frá frú Ágústu Svendsen.