Eimreiðin - 01.10.1926, Qupperneq 35

ElMRElÐlN
SÁLARLÍF KONUNNAR
307
fnanninum undirgefin, þá verður það þó á endanum hún, sem
dregur hann yfir til sín, hún mótar að lokum lífsskoðanir hans
°9 lifnaðarhætti miklu meira en hann hennar.
En hér er stór hætta á ferðum. Konan hefur fyrir löngu
uPPgötvað það, að hún dregur manninn að sér með sérein-
kennum sínum, enda þótt hann skilji þau ekki. Þess vegna
nota óvandaðar konur þetta meðal til þess að vekja athygli
^iannsins á sér. Karlmaðurinn er ekki mannþekkjari, sökum
Þess að hann vantar innsýnið. Þess vegna kann hann ekki að
9era greinarmun á ekta vöru og eftirgerðri. Honum hættir
því við að flækjast í neti misjafnra kvenna, sem flagga með
fegurð sinni og hengja til sýnis utan á sig ýmsa þá eiginleika,
sem þær hafa aldrei haft til að bera. Beztu konurnar hafa
viðbjóð á því að halda sýningu á sér á þennan hátt, en það
verður þá líka til þess, að maðurinn gengur fram hjá þeim og
tekur ekki eftir þeim. En þær þjáningar konunnar, sem af
bessu spretta, stafa ekki af hinu ólíka eðli karls og konu,
heldur af því, að karlmennirnir hafa ekki áttað sig á mismunin-
um. Engin lækning fæst heldur með því að reyna til að nema
Wismuninn í burtu, því að hann er það einmitt, sem dregur
kynin hvort að öðru og gerir það að verkum, að karl og
kona geta ekki hvort án annars verið. Miklu nær er að reyna
að átta sig á mismuninum og haga sér eftir því. En í þessu
sambandi hvílir sú skylda á þroskuðustu konunum, að leið-
beina manninum og opna augu hans fyrir því, hverjar konur
eru í raun og veru mest virði og á hverjum hann á að vara
sig. Verður það sjálfsagt bezt gert með bókum, sem reyna að
kenna karlmanninum að skilja alt sálarlíf konunnar betur en
hann hefur gert að þessu, og í öðru lagi með allri afstöðu
°9 afskiftum kvenna af bókmentum heimsins. Konurnar geta
stutt sannar bókmentir, sem lýsa heilbrigðri konu, eins og hún
> raun og veru er, og haft með því geysimikil áhrif á hina
uppvaxandi kynslóð ungra manna. Það mundi verða til þess
að draga úr þjáningum komandi kynkvísla.
Þess var áður getið, að við óeigingirni konunnar væru að-
allega knýttir þrír eiginleikar: innsýni, fórnarþrá og starfsþörf.
Hér hefur nú verið talað um tvo hina fyr nefndu, en eftir
er að fara nokkrum orðum um starfsþörfina. Það lítur svo út