Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1926, Side 58

Eimreiðin - 01.10.1926, Side 58
330 BEINAGRINDIN EIMREIÐ11^ »Bíddu ögn. Sagan er ekki búin. Dag nokkurn um regf' iímann var ég með hitasótt. Læknirinn kom að vitja um nii9- Þá mættumst við augliti til auglitis í fyrsta sinn. Ég hvíld' •gegnt glugganum, svo að kvöldroðinn næði að leika um fölva ásýnd mína. Þegar læknirinn kom inn og leit framan 1 tnig, setti ég mig í hans spor og starði á sjálfa mig í hugan- um. Eg sá andlit mitt hvíla á mjúkum, hvítum koddanum " eins og hnípið blóm — fagurt og fölt í dýrðlegu skini kvöld' sólarinnar; lausir, hrokknir lokkar liðuðust um ennið, en hálf' lokuð, feimnisleg augun urpu töfraskugga á allan svipinn. Læknirinn spurði bróður minn í lágum, feimnislegum róm fivort hann mætti þreifa á lífæðinni á mér. Ég rétti fram máttlausan, sívalan handlegginn undan ábreið' xmni. Um leið og mér varð litið á hann, flaug í hug minn- »Ó, að ég hefði sett á mig safírs-armbönd«.i) Ég hef aldre' vitað lækni takast jafn óhöndulega að þreifa á slagæð sjúkl' ings. Fingur hans titruðu, er hann kom við úlnlið minn. Hann taldi æðaslögin, ég rannsakaði hjartaslög hans. — Trúirðu mér?4 »]á, vissulega*, svaraði ég, »mannshjartað fær ekki dulié sína sögu«. »Eftir þetta varð ég nokkrum sinnum veik, en náði tnet fljótt aftur. Ég tók eftir því, að dáendurnir frá dagdraumuu1 mínum í garðinum urðu æ fáliðaðri; þeir óskýrðust og hurfu fyrir einum einasta. Loks var ekkert annað eftir í heimi m'n' nm en einn læknir og einn sjúlkingur. Á kvöldin var ég vön að klæðast með leynd í ljósSu|a akikkju, vefja sveig úr hvítum jasmínblöðum um hárið og setj' ast á sama stað og áður undir trjánum, með lítinn speS1 í höndunum. ]æja, þú heldur nú ef til vill, að ég hafi orðið þreytt u að dáðst að fegurð minni. En það var öðru nær, því ég sa ekki sjálfa mig með eigin augum. Ég var bæði ein og tviem- Ég var orðin vön að sjá sjálfa mig eins og ég væri læknirmu- Ég starði eins og ég væri töfruð, og ég var óstjórnlega ást fangin. En þrátt fyrir öll þau blíðuatlot, sem ég sóaði upP 1) Ekkjur á Indlandi verða að klæðast látlausum hvítum klæðum, eI1 mega ekki bera gimsteina eða aðra skrautgripi.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.