Eimreiðin - 01.01.1929, Qupperneq 47

^ IMREIÐin
UM NÁM GUÐFRÆÐINGA
27
™a. að þeir hafa alls ekki náð að koma sér fyrir á viðun-
an ' í sambúðinni. Og allra sfzt hefur þeim tekist að
VPka siðferðishugmyndir sínar, svo þeim verði beitt við þessi
j* an9sefni. Nú stendur svo á, að afstaða allra manna til
e agslífsins er á annan veg en hún hefur nokkru sinni áður
verið. Staða konunnar er önnur, staða barnanna er önnur,
a a verkamanna er önnur, staða yfirvaldanna er önnur, og
1° stendur gagnvart þjóð í annari afstöðu en nokkru sinni
f Ur' ^af’ nokkru sinni verið þörf á mönnum til þess að
Ysa allar þær gátur, sem þessum breytingum eru samfara,
a er það í dag. En þegar horft er til þeirrar stofnunar, sem
6 ur tet{’ð sér fyrir hendur að leiðbeina í siðferðilegum og
an egum efnum, þá kemur í ljós, að hún lifir líka í þessum
e num á arfi, sem ekki getur komið að haldi nú.
ver eru þau tæki, sem ungum guðfræðingi eru fengin í
en ur til að kryfja með til mergjar siðferðileg vandamál
jnanna? Hver er undirstaða þess siðferðisboðskapar, sem
Jj. ,an Yfirleitt flytur? Það eru boðorð Móse. Tíu boðorð
se eiga að leysa úr öllum gátum, sem hugsandi og sam-
VIZ usamur nútímamaður stendur andspænis.
u er sannleikurinn um þau boðorð sá, að þau voru á
smum tíma frábærilega mikils virði. Á þeim tíma er þjóðfé-
a9> var svo skamt komið að þróun, að hver maður, eða
ver ættf]okkur að minsta kosti, lifði lífi sínu án verulegrar
uðar^ við aðra, þá var það vissulega mikilsvert að þrýsta
r vi. lnn ’ huga manna, að þeir ættu að bera virðingu hver
lJrJr annars e’9um og persónulegu lífi. Fyrir þá sök verða
° °r m ^ví nær öll um þetta: Þú skalt ekki girnast það,
ba^f ,^nnara er' Þú átt að virða líf hans og það, sem hann
v / ^ess uÖ geta lifað lífinu. Þú mátt ekki fremja það, er
nær munc^urn nefna glæpi. En hamingjan veit, að þetta
Q].r S am* f’f bess að leysa úr vandamálum nútímamanna.
Þe^Pamenn^ eru ekki alvarlegur hlutur í menningu nútímans.
tek^ 6rU ki°ðfélagssjúkdómur, sem læknast þegar þjóðfjelagið
orð0^ • ^lei^)r‘2ðari lifnaðarháttu. En í sambandi við boð-
n-,!n s ’ftir bað mestu máli, er í þau vantar af því, sem
’uanna ^'°^^asi er k'fsnauðsyn. Jafnvel í sambandi við eignir
er annað enn nauðsynlega en að segja mönnum,