Eimreiðin - 01.01.1929, Blaðsíða 118

98
RITSJÁ
eimreiðin
aldrei áður hafa verið ritað jafn-ítarlega um þetta efni á íslenzku eins og
hér. Eins og gefur að skilja hefur höf. orðið að koma víða við fil þess
að lýsa Páli og samtíð hans. Almenna sagan, ekki aðeins Gyðinga heldur
og Rómverja, kemur hér nokkuð til greina, trúarsaga Gyðinga, biblíu-
skýring að því er til bréfa Páls og postulasögunnar kemur, inngangsfraeð'
þeirra rita og persónusaga Páls sjálfs, að svo miklu leyti sem unt er að
rekja hana, fléttast hér saman á ýmsa vegu. Er það mikið verk og vanda-
samt að velja og hafna og vinsa úr það, sem mestu máli skiftir>
þegar um svo mikið og margþætt efni er að ræða. Þetta virðist
höfundi hafa fekist vel. Hann skýrir vandvirknislega frá niðurstöðum
sínum og annara og röksfyður málstað sinn vel, þegar velja þarf um tv*r
eða fleiri skýringar. Fyrst er skýrt frá heimildum og tímatali. Síðan er
aðalskifting efnisins þessi: Forsaga, æska Páls og uppvaxtarár, tímamót>
kristniboð Páls hefst, fyrsta kristniboðsferðin, stefnumunur, önnur kristm-
boðsférðin, þriðja kristniboðsferðin, Páll í fjötrum og sögulok. Loks er
ítarleg nafnaskrá og eftirmáli höfundar. Uppdráftur fylgir, sem sýnir
kristniboðsferðir Páls. Um dulrænu hliðina á Páli er höf. að vísu fáorður
og reynir ekki að skýra þá fyrirburði, sem fram við hann komu, en getur
sumra þeirra sem staðreynda, er ekki verði hraktar, og þar á meðal
þess viðburðarins, sem stórfeldastur var og gerbreytti lífi Páls, en það
var sýnin mikla hjá Damaskus, eins og kunnugt er.
Þess má geta, að bókin er óvenjulega ódýr (kr. 5,50 ób.) eftir stærð
og frágangi, þegar miðað er við venjulegt verð á íslenzkum bókum.
Kristín Sigfúsdóttir: GÖMUL SAGA. Síðari hluti: Eldraunin. Ak. 1928’
Fyrri hluti sögunnar kom út í fyrra. Þar hafði höf. dregið upp myn^
af lífinu á sveitabæ einum og gert það svo vel, að myndin geymdist ■
huganum eftir lesturinn og á meðan beðið var eftir framhaldinu. Atburð'
irnir höfðu svifið fram hjá í eðlilegri röð og afleiðingar þeirra flétta^
þann hnút í lok fyrri hlutans, sem síðari hlufanum var geymt að leys3,
Bræðurnir ]ón og Helgi á Hnjúki elska báðir sömu stúlkuna. Hún er 1
fyrstu föstnuð Jóni, en giftist þó Helga að lokum. Ungu hjónin flV*Ía
burt af föðurleifðinni og byrja búskap á annari jörð. En ófriðareldurii”1
út af stúlkunni hefur gert út um heimilisfriðinn á Hnjúki, beygt aldrað3
móður þeirra bræðra og sært Jón ólæknandi sári. í upphafi síðari hlutaa5
er afstaðan þessi meðal aðalpersónanna: Ungu hjónin, Helgi og ÁslauS’
leggja út í lífið með ást sína að leiðarstjörnu, sem sigrað hefur