Eimreiðin - 01.01.1929, Side 62

42
SEÐLAMÁL BRETA
EIMREIÐIN
lögin um þrautagjaldeyri. Samkvæmt bankalögunum frá 1844
var engin undanþága til seðiaútgáfu umfram hið tiltekna há-
mark, hversu sem á stóð. A krepputímum hafði því orðið að
brjóta í bág við lögin. Lagði nefndin því til, að í iögunum
væri heimild til þess að veita undanþágu um stundarsakir
með tilteknum skilyrðum.
Arið 1924 var skipuð önnur nefnd, og var henni falið »að
athuga, hvort nú sé kominn tími til þess að steypa saman
seðlaútgáfu ríkissjóðs og seðlaútgáfu Englandsbankac. Þessi
nefnd. vann aðallega að því, að gullmyntstofn kæmist á og
taldi nauðsynlega framkvæmd á því áður en Englandsbanki
væri látinn taka við ríkissjóðsseðlunum. Nefndin komst yfir-
leitt að sömu niðurstöðu og Cunliffesnefndin. Gerði hún ráð
fyrir, að ef komin væri á frjáls gullinnlausn (þ. e. raunveru-
legur gullmyntstofn) í árslok 1925, þá mundi í árslok 1927
fengin nægileg reynsla til þess, að ákveðin yrði endanlega fjár-
hæð sú, er heimildarútgáfan mætti nema.
Þann 28. apríl 1925 tók England upp gullmyntstofn, þ. e.:
frá þeim degi seldi Englandsbanki gull til útflutnings gegn
löglegum gjaldeyri (ríkissjóðsseðlum og Englandsbankaseðlum),
og rúmum þrem árum síðar, 2. júlí 1928, gengu í gildi lögin
um gjaldeyris- og bankaseðla. Samkvæmt ákvæðum laganna
tekur Englandsbanki við öllum gjaldeyrisseðlum, sem eru í
umferð, og sömuleiðis tekur bankinn við þeim Englandsbanka-
seðlum, silfri og öðrum tryggingum, sem voru til varnar gjald-
eyrisseðlunum. Það af tryggingu þessari, sem var umfram það,
er framvegis átti að vera samkvæmt nýju lögunum, rann »
svonefndan afborgunarsjóð ríkisskulda. Nam sá mismunur 13
milj. £. Lögin heimila Englandsbanka að gefa út bankaseðla,
er hljóða á 1 £ og á 10 sh., og eru þeir löglegur gjaldeyrir.
Heimildarútgáfa bankans, samkvæmt lögunum, er 260 milj.
og er það að heita má nákvæmlega sama upphæð og saman-
lögð heimildarútgáfa bankans og ríkissjóðs nam, er lögin gengu
í gildi. (Jm það leyti er frumvarpið var lagt fyrir þingið, var
seðlamagnið 158 milj. £ umfram heimildarútgáfuna samkvæmt
frumvarpinu. Þá upphæð bar að verja að fullu með gulli, oS
gullforði sá, er þörf var á til þess að fullnægja ákvæðuiu