Eimreiðin - 01.01.1929, Page 99

EIMREibin
HALLGRÍMUR
79
baðUn °S V6rU °rðusi að Bta no^u® UPP'> en að fyrir kæmi
a > að hugsanirnar yrðu svo þungar, að honum fyndist nauð-
®Vn egt að létta á þeim. Eftir þeim kynnum, sem ég hafði af
Urn> virtist það bersýnilegt, að við mig væri hann óvenju-
e9a vingjamlegur.
ein^9 ^esar v'ð vorum komnir hátt upp í brekkurnar, kom
lu af þessum stundum, er líkast var því, sem stífla væri
,ek» hi hugskoti hans.
áðan7^Ver V3r hessi ma®ur’ sem 9ehh Þarna a undan okkur
• sagði hann. Við ættum að ná honum og verða honum
samferða.
áálít■v^laður a undan okkur? át ég eftir honum, og mér brá
°kkií °notatesa v>ð- f^er hefur enginn maður verið á undan
hann vildi ekki láta undan með þetta.
au i' tlns °9 eS hafi ekki séð hann! sagði hann dálítið
°Pjj'nmóðlega.
u homum við að einum lina skaflinum.
°hku 9eturðu seð- e'°hver hefði gengið hér á undan
að r æ*.*U f13^3 ver'ð f°r 1 skafhnum. í*u æM'r e?Rki
sla ofsjónir í sólskininu, bætti ég við hlæjandi.
þ að er ekkert sólskin núna, sagði Bjarni.
færast V3F Satt‘ Byrir s°fina f*3® dregið. Bakkinn var að
lan , en9ra suður á loftið. Tætingur af honum var kominn
þj,Um austurloftið. Og golan var að verða naprari.
°kkur e'US °2 Bíarni SieYmái alveg manninum á undan
__ ’^,°s e'tthvað fanst mér hann kynlegur ásýndum.
9et bi ^ Veit ehhi’ f'vern'9 a bví stendur, sagði hann, að ég
gríniiir 1 annað en verið að hugsa um mann, sem heitir Hall-
vitie °r mor ehhi að verða um sel. Átti þá þessi Hallgríms-
hroti^uf^ etta oi{kur yfir heiðina? Og ég held, að mér hafi
É® mÓtsYrði fram í hugann.
væri Spurði> kver hann væri, þessi Hallgrímur, sem hann
” að hu9sa um.
__ pS hehti hann fyrir mörgum árum, sagði Bjarni.
__ J hann hfandi nú? spurði ég.
1 ve't ég annað. Ég hef ekkert af honum frétt í mörg ár.