Eimreiðin - 01.01.1929, Síða 107

E'MREIDIN
HALLGRÍMUR
87
gfem,Ur en hann væri dauður hlutur. Ég hélt, að minsta kosti
hun Um’ að ^ann vær* örendur. En ég varaðist að festa
að^nn V*ð ^að- ^9 Sat ekker* v*ð það ráðið. Mitt verk var
oma honum til bæja. Það veikti mig, en styrkti mig ekki.
vera nokkuð að hugsa um það, að mér hefði mistekist að
^Sa lífi hans.
far^n ^e^ar. l'fehaettufarginu var létt af huganum og ég var.
mn að sjá fram á það, að ég mundi ná bæjum, þá komu
nu9sanirnar.
á h9vafðÍ V*S^ verið °okkuð hlægilegur þarna í bylnum uppi
hgfj1 /Uni‘ ^a® var óneitanlega nokkuð hentugt, að enginn
Éq h ,UStað a mi9, l>e9ar e9 var a^ skamma »drauginn«.
g e 1 orðið að athlægi um þvert og endilangt landið!
veik9 ^ttlS* nn s*n’ hvernig í öllu þessu lá. Bjarni var orðinn
annað' bann a^ sía ofsjónirnar. Þær voru ekkert
öllu ->fnf Órað manns> sem var orðinn veikur. Ég hafði snúið
huqgVl ' e9ar ^ann hneig niður, hafði ég haldið áfram sömu
sem a?brautina’ sem eS hafði áður verið á. Mér hafði fundist
athæfi rausurinn vær* að reka smiðshöggið á skammarlegt
að ve>V ^-með hvi að feiia B'arna- ^u fanst mer hersýnilegt,
hefrti ij.fn bei®u valdið draugnum — ekki að draugurinn
pl VaId>5 veikindunum.
þU þá húsfreyjan í Valaskarði!
ingar93^'^2 huSSaði hennar, fanst mér um stund, að skýr-
fundist^R1131 mun^u ei<i<i vera iafn-sjálfsagðar og mér hafði
bað 1 Þær Vera næstu au9nablikunum áður. En ekki var
^nema stundarkorn.
hjátrú0 „hafðlseð ^iónir- Eins og margir sjái þær ekki! Sú
æst fm ° j Ha ‘9rímur hefði vilt um menn á heiðinni, hafði
uninn ^?,unarati hennar og búið til þessar sýnir um morg-
við BjarnUI1-hafðl Vltfsku!d serstaklega sett þær í samband
Var mikill3 jSem hun vissi arei®anleSa ekkert um. En ekki
Sv° höfðu Vatn-! að S'a’ bvernÍ9 * bv* lá. Það var tilviljun.
VeSna hafð-°if|0nir b?nnar fluzt Vfir í heila Bjarna, og þess
°9 betta v' • ann farið a^ tala við mig um Hallgrím. Eins
Sv° sem æ*s e«< einstakle9a einfaldur flutningur! Þetta var
mentaður nar ,9atur att saman. Eins og hver sæmilega
a ur aetti ekki að geta áttað sig á öðru eins!